one-way
[,wʌnˈweɪ]
adj.
аднакіру́нкавы, аднабако́вы
one-way traffic — аднабако́вы рух
one-way street — ву́ліца з аднабако́вым ру́хам
one-way ticket — біле́т у адзі́н бок
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
scotch
[skɑ:tʃ]
v.t.
1) абясшко́джваць
to scotch a snake — абясшко́дзіць вужа́ку
2) спыня́ць пашырэ́ньне (ве́сткі)
3) надрэ́зваць, глыбо́ка разрэ́зваць
4) заклі́ньваць, спыня́ць (напр. рух ко́ла)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
undulation
[,ʌndʒəˈleɪʃən]
n.
1) узго́ркавасьць f.
2) хва́лістасьць f. (вады́, ні́вы, мясцо́васьці)
3) Phys. хва́лепадо́бны рух (гу́ку або́ сьвятла́) вібра́цыя f., рытмі́чнае хіста́ньне; хва́ля f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
іне́рцыя ж
1. фіз Trägheit f -;
зако́н іне́рцыяі Trägheitsgesetz n -es;
рух па іне́рцыяі Náchlauf m -(e)s, -läufe;
2. перан (бяздзейнасць) Trägheit f -, Indolénz f -;
па іне́рцыяі mechánisch
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
акінаспермі́я
(ад а- + гр. kineo = прыводзіць у рух + сперма)
поўная нерухомасць жывых сперматазоідаў у сперме і няздольнасць іх да апладнення.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
галіка́нства
(ад лац. gallicanus = гальскі)
рэлігійна-палітычны рух, прыхільнікі якога дабіваліся аўтаноміі французскай каталіцкай царквы ад папства (13—18 ст.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дыспе́тчар
(англ. dispatcher)
работнік, які рэгулюе рух транспарту або ход работы прадпрыемства з аднаго цэнтральнага пункта пры дапамозе сродкаў сувязі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Zuck
m -es разм. уздры́гванне; рапто́ўны [вокамгне́нны] рух; рапто́ўнае пачуццё
in éinem ~ — мі́гам, у міг, у мо́мант
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hinwég=
аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух у напрамку ад таго, хто гаворыць: hinwégräumen прыбіра́ць (прэч)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
башма́к, ‑а, м.
Спец. Асобы від тормаза ў выглядзе клінападобнай калодкі, якая падкладаецца пад колы вагонаў, каб спыніць іх рух. Там вагоны чакае башмачнік: ён спрытным рухам кладзе на рэйку тармазны башмак, і вагоны спыняюцца. Васілёнак. // Розныя прыстасаванні ў жняярках, камбайнах, экскаватарах, што ўжываюцца ў якасці апоры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)