шка́нцы, -аў (спец.).

Месца ў сярэдняй частцы верхняй палубы ваенных караблёў, дзе адбываюцца агляды, цырымоніі і пад.

Каманда выстраена на шканцах.

|| прым. шка́нцавы, -ая, -ае.

Ш. журнал (суднавы журнал).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

non-smoking [ˌnɒnˈsməʊkɪŋ] adj. для некурцо́ў;

a non-smoking area ме́сца для некурцо́ў (у цягніку, кінатэатры і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bedside​1 [ˈbedsaɪd] n. ме́сца каля́ ло́жка;

at/by the bedside ля ло́жка;

bedside manner ле́карскі такт; мя́ккая мане́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sainted [ˈseɪntɪd] adj.

1. relig. кананізава́ны

2. святы́, свяшчэ́нны;

a sainted place свяшчэ́ннае ме́сца

♦

my sainted aunt! Бо́жухна!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sentimental [ˌsentɪˈmentl] adj. сентымента́льны; по́ўны пачу́ццяў;

have a sentimental attachment to one’s birthplace мець сентымента́льныя пачу́цці да ме́сца нараджэ́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spring clean [ˌsprɪŋˈkli:n] n. BrE прыбіра́нне, прыбо́рка (звыч. вясною);

give the place a good spring clean до́бра прыбра́ць ме́сца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

squashy [ˈskwɒʃi] adj. мя́ккі; мясі́сты;

squashy cushions узбі́тыя паду́шкі;

squashy pears пераспе́лыя гру́шы;

squashy ground то́пкае ме́сца; гра́зкая зямля́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

надлежа́ть несов. нале́жыць;

надлежи́т трэ́ба, нале́жыць;

ему́ надлежи́т неме́дленно яви́ться к ме́сту рабо́ты яму́ трэ́ба (нале́жыць) неадкла́дна з’яві́цца да ме́сца рабо́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

карье́р​I (бег лошади) кар’е́р, -ру м., мн. нет;

мча́ться карье́ром імча́цца кар’е́рам;

◊

с ме́ста в карье́р з ме́сца ў кар’е́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́дварыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Прымусіць пакінуць месца прабывання; выселіць. // Прымусіць пакінуць якое‑н. месца, памяшканне. Малечы набілася, праўда, поўна, але самых маладых дзядзька Пракоп, якому не трэба было грыміравацца, выдварыў з памяшкання. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)