але́йнасць, ‑і, ж.

Ступень, колькасць алею ў чым‑н. Алейнасць насення сланечніку вагаецца ў вельмі шырокіх межах: ад 28–30 да 45–47%.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малапрадукцы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Недастаткова прадукцыйны, які дае мала станоўчых вынікаў. Малапрадукцыйная праца.

2. Які дае недастатковую колькасць прадукцыі. Малапрадукцыйная жывёла. Малапрадукцыйная глеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накра́сці, ‑краду, ‑крадзеш, ‑крадзе; зак., чаго.

Набыць крадзяжом нейкую (звычайна вялікую) колькасць чаго‑н. [Сузон] накраў у лесе жэрдак і трохі падправіў гумно. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налуза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Ачысціць ад шалупін і пад. нейкую колькасць чаго‑н. Налузаць поўную талерку арэхаў.

2. Насмеціць шкарлупіннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наспо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Спароць, адпароць вялікую колькасць чаго‑н. Наспорваць гузікаў.

2. Штурхаючы чым‑н., скінуць многае. Наспорваць яблыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак.

1. што. Намазаць касметычнай фарбай губы, шчокі і інш.

2. чаго. Выфарбаваць, афарбаваць якую‑н. колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што і чаго.

Узважыць на якую‑н. колькасць, суму і пад. менш, чым належыць, патрэбна. Недаважыць кілаграм збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павелічэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. павялічыць, павялічыцца.

2. Вынік такога дзеяння; велічыня, колькасць, на якія што‑н. павялічана. Павелічэнне зарплаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыду́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Вынайсці, прыдумаць вялікую колькасць чаго‑н.

2. і без дап. Напрыдумваць, нахлусіць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панамята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Намесці вялікую колькасць. За дзень да прыезду цаліннікаў усхадзілася мяцеліца і панамятала гурбы снегу. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)