меліярацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да меліярацыі, звязаны з меліярацыяй. Меліярацыйныя работы. □ Шнуркі меліярацыйных капаў цягнуліся скрозь па драбналессю. Б. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метэо́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да метэора. Метэорнае цела. Метэорнае жалеза.

2. Спец. Звязаны з атмасферай, атмасфернымі з’явамі. Метэорныя воды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазапарты́йны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца па-за партыяй, не звязаны з ёю; які не мае адносін да партыі. Пазапартыйная групоўка. Пазапартыйныя справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўвекавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да паўвека, звязаны з завяршэннем пяцідзесяці гадоў. Паўвекавы юбілей. // Які працягваецца паўвека, пяцьдзесят гадоў. Паўвекавая барацьба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перае́мнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пераемнага. Пераемнасць літаратурных традыцый. □ Кожны новы перыяд у развіцці мастацкай літаратуры.. звязаны гістарычнай пераемнасцю з папярэднім перыядам. Барысенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спалу́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад спалучыць.

2. у знач. прым. Які ўзаемадзейнічае, узаемна звязаны з чым‑н. Спалучаныя рысоры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угаво́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з угаворам (у 1 знач.). Угаворны тон.

2. Які з’яўляецца вынікам угавору (у 2 знач.). Угаворная цана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

універсітэ́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да універсітэта. Універсітэцкі статут. Універсітэцкая бібліятэка. // Звязаны са знаходжаннем, навучаннем або выкладаннем ва універсітэце. Універсітэцкі выкладчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учо́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для ўчоту. Учотная картка. Учотны лісток.

2. Спец. Які звязаны з учотам вэксаляў. Учотны банк. Учотны працэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанеты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фанетыкі. Фанетычныя законы. Фанетычная транскрыпцыя. // Звязаны з гукамі мовы; гукавы. Фанетычны лад мовы. Фанетычнае пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)