аксамі́тнікавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да аксамітніку.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аксамі́тнікавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да аксамітніку.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ангажы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
1. Запрасіць (запрашаць) асобных артыстаў
2. Запрасіць (запрашаць) даму на танец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апа́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца;
Пашкодзіць сабе скуру гарачай парай
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апліка́цыя, ‑і,
1. Спосаб стварэння арнаменту, мастацкага ўзору
2. Арнамент, узор, малюнак, створаны такім чынам.
[Ад лац. applicatio — прыкладванне, наклейванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запаве́днік, ‑а,
Тэрыторыя, на якой для аховы
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заса́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць;
Запэцкаць чым‑н. тлустым; зашмальцаваць.
засалі́ць, ‑салю́, ‑со́ліш, ‑со́ліць;
Нарыхтаваць у запас, заліўшы расолам
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адабра́цца, адбярэцца;
Страціць здольнасць рухацца, дзейнічаць у выніку хваробы ці здранцвець ад напружанай працы
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адве́с, ‑а,
Груз, падвешаны на шнуры
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́льнік, ‑а,
Від трохскладовага верша, пераходнага ад сілаба-танічнага да танічнага, у якім дапускаецца пропуск аднаго-двух ненаціскных складоў, радзей аднаго націскнога,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)