Verbum

аберага́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Аберагаць сябе ад каго‑, чаго‑н. Аберагацца ад прастуды.

2. Зал. да аберагаць.

абязлі́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

Паставіць у такія ўмовы, пры якіх ніхто асабіста не адказвае за справу.

абва́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго.

Адпускаючы каму‑н. тавар, знарок ці памылкова адважыць менш, чым трэба. Абважыць пакупніка.

дыслацы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць), правесці (праводзіць) дыслакацыю (у 1 знач.). Дыслацыраваць полк.

забая́цца, ‑баюся, ‑баішся, ‑баіцца; зак. каго-чаго і без дап.

Адчуць боязь, страх; спужацца. [Ксаверы:] Вялікай сілы кожны забаіцца. Глебка.

запілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак.

1. што. Зрабіць надрэз пілой. Запілаваць вугал.

2. перан.; каго. Разм. Даняць папрокамі, прыдзіркамі.

зару́чыны, ‑чын; адз. няма.

Абрад аб’яўлення каго‑н. жаніхом і нявестай. Спраўляюцца заручыны Вясельніцы засмучанай З вясёлым жаніхом. Купала.

застары́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Стараваты для каго‑, чаго‑н. — Кастусь Серада — застары для старшыні, — сказаў Піліпёнак са шкадаваннем. Шахавец.

ка́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае сваёй мэтай караць каго‑н., прызначаны для пакарання. Карныя меры. Карныя органы. Карны атрад.

крану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце.

Зак. да кранаць.

•••

Пальцам не крануць каго — не прычыніць ніякай шкоды каму‑н.