Verbum

налюбава́цца sich satt séhen*; séine Áugen wéiden (разм.), sich ergötzen (кім-н., чым-н., на каго-н., на што-н. an D)

насто́йлівы ж. behárrlich; hártnäckig; éigensinnig (упарты); náchdrücklich, dríngend, ínständig (пра просьбу і г. д.);

насто́йліва право́дзіць што-н. etw. mit Náchdruck betréten*

гуж м. (частка збруі) Kúmmetriemen m -s, -;

◊

узя́ўся за гуж – не кажы́, што не дуж wer A sagt, muss auch B ságen

даклада́ць

1. (зрабіць даклад, паведаміць) beríchten vt, vi (пра што-н über A), vórtragen* vt;

2. разм. (дадаць) hinzúfügen vt, dazúlegen vt

прыўздыма́ць, прыўзнімаць, прыўзня́ць (ein wénig) áufheben* vt, empórheben* vt, ánheben* vt;

прыўздыма́ць што-н. з падло́гі etw. (ein wénig) vom Bóden áufheben*

прэтэндава́ць beánspruchen vt; Ánspruch erhében* [haben] (на што-н. auf A);

прэтэндава́ць на якое-н. пра́ва ein Recht für sich in Ánspruch néhmen*

кане́чне

1. пабочн. сл. gewíss, natürlich; sélbstverständlich;

2. часц. natürlich; und ob;

кане́чне, што за пыта́нне! das ist doch klar!, kéine Fráge!

пару́шыць

1. (перашкодзіць; перапыніць) stören vt, unterbréchen* vt;

2. (не захаваць чаго-н., пераступіць што-н.) verlétzen vt, bréchen* vt, übertréten* vt

скампраметава́ць kompromittíeren vt, in Mísskredit bríngen*, in éine krítische Láge bríngen* (каго-н, што-н. A);

скампраметава́ць сябе́ in Mísskredit kómmen* [geráten*]

спатка́ць begégnen* vi (s) (каго-н. D), tréffen* vt; stóßen* vi (s) (што-н. auf A) (натыкнуцца); fínden* vt, entdécken vt (знайсці)