прыго́н², -у, м.
1. Грамадскі лад, заснаваны на прыгонным праве; прыгонніцтва.
Часы прыгону.
2. Дармавая прымусовая праца сялян на памешчыка ў часы прыгоннага права; паншчына.
Адбываць п.
|| прым. прыго́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прэтэндэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
Асоба, якая прэтэндуе на што-н.
П. на вакантную пасаду.
|| ж. прэтэндэ́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. прэтэндэ́нцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пы́цель, пы́тля і пы́тлю, мн. пы́тлі, пы́тляў, м.
1. пы́тля. Вальцовы млын для пытлявання.
2. пы́тлю. Пытляваная мука.
◊
Даць (задаць) пытлю каму (разм.) — даць наганяй, аб’явіць вымову.
|| прым. пы́цельны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пяру́н, перуна́, мн. перуны́, перуно́ў, м.
Аглушальны ўдар грому.
П. ударыў у дрэва.
П. яго (цябе, яе, вас, іх) ведае (нічога невядома пра каго-, што-н.; разм.).
|| прым. перуно́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жывако́ст, -у, М -сце, м.
Шматгадовая лекавая травяністая расліна сямейства бурачнікавых з вялікім лісцем і трубчастымі кветкамі фіялетавага, бэзавага або блакітнага колеру, якая расце ў сырых мясцінах.
|| прым. жывако́ставы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
завяшча́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
Вусны або пісьмовы наказ, які змяшчае распараджэнні (пераважна аб маёмасці) на выпадак смерці.
Духоўнае з. (перан.: запавет нашчадкам, паслядоўнікам).
|| прым. завяшча́льны, -ая, -ае.
Завяшчальнае пісьмо.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зару́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.
1. гл. зарубіць².
2. Метка, знак, зробленыя сякерай, нажом і пад. на чым-н.; засечка.
З. на дрэве.
|| прым. зару́бкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
за́сланка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Прыстасаванне ў выглядзе бляшанага ліста з ручкай для закрывання топкі печы, а таксама наогул прыстасаванне для закрывання адтулін.
|| прым. за́сланкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заста́ва, -ы, мн. -ы, -та́ў, ж.
1. Месца ўезду ў горад, пункт кантролю прывазных грузаў і прыезджых (гіст.).
2. Воінскае падраздзяленне, якое ахоўвае дзяржаўную граніцу.
Пагранічная з.
|| прым. заста́ўны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зато́р, -у, м.
Затрымка ў руху ад скучанасці людзей, транспарту або іншых прадметаў, што перамяшчаюцца ў адным напрамку.
На скрыжаванні дарог утварыўся з.
З. лёду на рацэ.
|| прым. зато́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)