пяру́н, перуна́, мн. перуны́, перуно́ў, м.

Аглушальны ўдар грому.

П. ударыў у дрэва.

П. яго (цябе, яе, вас, іх) ведае (нічога невядома пра каго-, што-н.; разм.).

|| прым. перуно́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)