Verbum

сіфілі́тык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, хворы на сіфіліс.

|| ж. сіфіліты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

скуралу́п, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

1. Той, хто знімае скуры з забітых жывёл.

2. перан. Бязлітасны, жорсткі чалавек.

стано́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які працуе на станку (у 1 знач.).

|| ж. стано́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

сумятлі́вы, -ая, -ае.

1. Залішне мітуслівы, схільны мітусіцца.

С. чалавек.

2. Поўны мітусні, клопатаў.

С. месяц.

|| наз. сумятлі́васць, -і, ж.

тарбахва́т, -а, М -ва́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Той, хто хапае і прысвойвае сабе што-н.; сквапны чалавек, хабарнік.

хрыпу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Чалавек з хрыплым голасам.

|| ж. хрыпу́ха, -і, ДМ -пу́се, мн. -і, -пу́х.

чужазе́мец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м.

Чалавек з чужой краіны; іншаземец.

|| ж. чужазе́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

эпіле́птык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, хворы на эпілепсію.

|| ж. эпілепты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (разм.).