аду́жаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; заг. аду́жай зак., каго-што.

1. Падужаць, перамагчы, адолець, узяць верх над кім‑, чым‑н.; справіцца з кім‑, чым‑н. Пачуў [Васіль], як брыдкая млоснасць кволіць рукі, ногі, усяго. Стараўся адужаць яе. Мележ. Што нам мяцеліца, Вецер і сцюжа? Што маладосць нашу Зможа адужаць? А. Александровіч. // Авалодаць якім‑н. рамяством, умельствам. [Дзед:] — Малады яшчэ ты дужа падымаць у кузні молат. Рамяство маё адужаць — гэта іншая размова. Дубоўка.

2. Змагчы, здолець. Конь такі, што гадай, ці адужае прывалачы столькі лесу. Мележ. [Гіляр:] — Я згодзен ісці пехатой да самых Бацяновіч і несці на сябе столькі арэхаў, колькі адужаю, абы ў нас сталася так, як тут. Дубоўка.

адужа́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; заг. адужа́й; зак.

Набрацца сілы; ачуняць пасля хваробы. Мы адлятаць гатовы ў родны край, Туды, дзе адужалі нашы крылы. Барадулін. Каб адужалі дрэўцы, Каб цешыліся сэрцы, Калі там зашуміць здалёк Зялёны хвойнік ці гаёк. Лужанін. Некалькі месяцаў Марыля жыла ў эвакуацыі, пакуль трошкі адужаў сынок. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Arm

m -(e)s, -e

1) рука́ (ад кісці да пляча)

2) прато́к (рэчкі)

3) рыча́г

4) ру́чка (у крэсла)

in den ~en — у абды́мках

j-m únter die ~e gréifen* — дапамага́ць каму́-н.

únter den ~ néhmen* [fássen] — узя́ць пад руку́

~ in ~ — рука́ ў руку́

éinen gánzen ~ voll — по́ўны абярэ́мак [аха́пак]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падабра́ць

1. (падняць) áufheben* vt; áufsammeln vt (сабраць);

падабра́ць (па)ра́неных die Verwúndeten áufsammeln [bérgen*];

2. (выбраць) áussuchen vt, pássend áuswählen;

падабра́ць ключ den pássenden Schlüssel fínden*;

падабра́ць акуля́ры sich (D) éine Brílle ánpassen;

3. разм. (знайшоўшы, узяць з сабою) mítnehmen* vt;

4. (прыўзняць уверх) hóchheben* аддз. vt;

5. (схаваць пад што-н.) verstécken vt; únterschlagen* vt;

падабра́ць пад сябе́ но́гі die Béine únterschlagen*;

6. (сабраць усё) zusámmensammeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бой (род. бо́ю) м.

I в разн. знач. бой;

абаро́нчы б. — оборони́тельный бой;

наступа́льны б. — наступа́тельный бой;

сустрэ́чны б. — встре́чный бой;

даць б. — дать бой;

прыня́ць б. — приня́ть бой;

узя́ць без бо́ю — взять без бо́я;

б. гадзі́нніка — бой часо́в;

у стрэ́льбы пра́вільны б. — у ружья́ пра́вильный бой;

б. бараба́на — бой бараба́на;

◊ бой-ба́ба — бой-ба́ба;

бо́ем спра́вы не нала́дзіш — посл. бо́ем де́ла не испра́вишь

II (битое стекло, посуда и т.п.) бой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

garść

garś|ć

ж.

1. рука; кулак; далонь;

ścisnąć w ~ci — заціснуць у кулаку;

nie wypuścić z ~ci — не выпусціць з рук;

2. жменя;

pełną ~cią — поўнымі прыгаршчамі;

trzymać w ~ci — трымаць у руках;

wziąć się w ~ć разм. узяць сябе ў рукі; сабрацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вперёд нареч.

1. напе́рад, упе́рад;

вперёд, к побе́де! напе́рад да перамо́гі!;

2. (впредь) разг. надале́й; у дале́йшым;

3. (авансом) разг. напе́рад;

взять пла́ту вперёд узя́ць пла́ту напе́рад;

4. (прежде) разг. упе́рад, ране́й;

5. предлог с род., разг. (раньше кого-, чего-л.) ране́й за;

он прие́хал вперёд всех ён прые́хаў ране́й за ўсіх;

◊

(сде́лать) шаг вперёд (зрабі́ць) крок напе́рад;

ни взад ни вперёд ні ўзад ні ўпе́рад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пайсці́

1. géhen* vi (s);

ён пайшо́ў у го́сці er ist j-n besúchen gegángen (да каго-н.); er macht éinen Besúch;

пайшлі! géhen wir!;

не пайсці́ на кары́сць kéinen Nútzen [Ségen] bríngen*;

пайсці́ на што-н. sich auf etwas éinlassen*;

◊

калі на то́е пайшло́ wenn es drauf ánkommt;

2. перан. (узяць пачатак) stámmen vi (s), ábstammen vi (s), hérstammen vi (s), entstámmen vi (s) (D) (быць родам);

◊

далёка пайсці́ перан. es weit bríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

доўг м.

1. гл. aбавязак;

2. разм. (пазыка) Schuld f -, -en;

даўгі́ мн. Schúlden pl, Áußenstände pl, Verbíndlichkeiten pl, Áltschulden pl;

узя́ць у доўг (sich) (áus)léihen*, bórgen vt;

даць у доўг (ver)léihen* vt, áusleihen* vt;

уле́зці ў даўгі́ sich verschúlden;

адда́ць даўгі́ die Schúlden zurückzahlen [begléichen*]; aus den Schúlden kómmen*;

◊

быць у даўгу́, як у шаўку́ bis über die Óhren in Schúlden stécken; mehr Schúlden als Háare auf dem Kopf háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

курс I (род. ку́рсу) м. (направление движения, развития) курс;

змяні́ць к. карабля́ — смени́ть курс корабля́;

узя́ць к. — взять курс

курс II

1. (род. ку́рса) в разн. знач. курс;

к. ле́кцый — курс ле́кций;

студэ́нт друго́га ку́рса — студе́нт второ́го ку́рса;

к. водалячэ́ння — курс водолече́ния;

афіцыя́льны к. рубля́ — официа́льный курс рубля́;

2. только мн. ку́рсы;

ку́рсы кро́йкі і шыцця́ — ку́рсы кро́йки и шитья́;

◊ у ку́рсе спра́вы — в ку́рсе де́ла;

уве́сці ў к. — (чаго) ввести́ в курс (чего)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ánnehmen

*

1.

vt

1) прыма́ць, браць

éinen Áuftrag ~ — прыма́ць зака́з

2) узя́ць на сябе́ даручэ́нне

éinen Rat ~ — паслу́хацца пара́ды

3) браць, усынаўля́ць, удачара́ць (дзіця)

3) успрыма́ць

4) дапуска́ць, лічы́ць, згаджа́цца

ángenommen, dass… — дапу́сцім, што…

2.

(sich)

(G) клапаці́цца (аб кім-н., аб чым-н.)

sich éiner Sáche ~ — узя́цца за яку́ю-н. спра́ву

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)