запя́цца, ‑пнуся, ‑пнешся, ‑пнецца; пнёмся, ‑пняцеся; зак.

Разм. Запяць сябе чым‑н. Запяцца фартухом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знясла́віцца, ‑слаўлюся, ‑славішся, ‑славіцца; зак.

Зняславіць, зганьбіць сябе. Трэба старацца для .. [гасцей], не зняславіцца! Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начы́сціцца, ‑чышчуся, ‑чысцішся, ‑чысціцца; зак.

Старанна пачысціць сябе, сваю вопратку. Сёння [салдаты] начысціліся, пагаліліся. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазапі́свацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Запісацца, унесці сябе ў спісы — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералячы́цца, ‑лячуся, ‑лечышся, ‑лечыцца; зак.

Разм. Доўгім, празмерным лячэннем давесці сябе да непажаданых вынікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самавызвале́нне, ‑я, н.

Вызваленне самога сябе ад таго, што сціскае, звязвае; вызваленне ўласнымі сіламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаізаля́цыя, ‑і, ж.

Ізаляцыя самога (саміх) сябе ад каго‑, чаго‑н. Самаізаляцыя ад калектыву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самапаглыбле́нне, ‑я, н.

Паглыбленне ў сябе, у свой унутраны свет, у свае думкі, перажыванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самапаглы́блены, ‑ая, ‑ае.

Паглыблены ў сябе, у свой унутраны свет, у свае думкі, перажыванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самасцвярджэ́нне, ‑я, н.

Сцвярджэнне сябе, сваёй асобы, прызнанне каштоўнасці, асабістай значнасці. Самасцвярджэнне творчай індывідуальнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)