аз, аза́, м.

1. Старадаўняя назва літары «а».

2. перан., мн. азы́, -о́ў. Пачатковыя звесткі (разм.).

Пачаць з азоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

амо́рфны, -ая, -ае.

1. Які не мае крышталічнай будовы (спец.).

2. перан. Бясформенны, расплывісты (кніжн.).

|| наз. амо́рфнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

амплуа́, нескл., н.

1. Пэўнае характэрнае кола роляў, якія выконваюцца акцёрам.

А. коміка.

2. перан. Сфера заняткаў каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

катава́сія, -і, ж.

1. Песнапенне, што выконваецца абодвума клірасамі, якія выходзяць на сярэдзіну царквы.

2. перан. Беспарадак, неразбярыха (жарт.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кругагля́д, -а, М -дзе, м.

1. Прастора, якую можна ахапіць позіркам.

2. перан. Аб’ём ведаў, інтарэсаў.

Пашыраць свой к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

лаке́йнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Быць, служыць лакеем.

2. перан. Выслужвацца, падхалімнічаць (неадабр.).

|| наз. лаке́йства, -а, н. (уст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

панацэ́я, -і, ж. (кніжн.).

Уяўны сродак, які нібыта лечыць усе хваробы (у алхімікаў).

П. ад усіх бед (перан., іран.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

патаго́нны, -ая, -ае.

1. Які выклікае пот.

Прапісаць патагоннае (наз.).

2. перан. Які вымотвае ўсе сілы, эксплуататарскі.

Патагонная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

по́стаць¹, -і, мн. -і, -ей, ж.

Стан, фігура.

Жаночая п.

Стройная п.

Значная п. у палітычным жыцці краіны (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прабіўны́, -а́я, -о́е.

1. Які прабівае што-н.

Прабіўная сіла снарада.

2. перан. Энергічны і настойлівы (разм.).

П. хлопец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)