культу́рны, -ая, -ае.
1. гл. культура.
2. Які знаходзіцца на высокім узроўні культуры.
Культурнае грамадства.
Культурная гаспадарка.
3. Які звязаны з пашырэннем культуры, асветы.
Весці культурную работу.
4. Вырашчаны чалавекам, не дзікарослы.
Культурныя расліны.
○
Культурны слой зямлі — слой зямлі, які ўтвараецца з арганічных і іншых рэшткаў на месцах пасяленняў чалавека.
|| наз. культу́рнасць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
рызыкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; незак.
1. Ісці на рызыку, рабіць рызыкоўны ўчынак.
Ён не баіцца р.
2. кім-чым. Падвяргаць каго-, чаго-н. рызыцы (у 1 знач.).
Р. жыццём.
3. з інф. Ісці на ўчынак, звязаны з магчымымі непрыемнасцямі.
Р. заблудзіцца ў лесе.
|| аднакр. рызыкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
але́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які звязаны з алеем, утвораны алеем, складаецца з алею. Алейная пляма. Алейная скалка ў супе.
2. Выкананы фарбамі, якія расцёрты на алеі, звязаны з ужываннем такіх фарбаў. Алейны жывапіс. Алейны партрэт. Алейная фарба.
3. З якіх вырабляецца алей (пра расліны). Алейныя культуры.
4. Які адносіцца да вытворчасці алею. Алейны завод.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вадаём, ‑а, м.
Натуральная або штучная ўпадзіна, напоўненая вадой; басейн. Рачны вугор жыве ў вадаёмах, якія звязаны з Атлантычным акіянам. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бактэрыялагі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да бактэрыялогіі. Бактэрыялагічныя даследаванні.
2. Звязаны з прымяненнем хваробатворных бактэрый як сродку зброі. Бактэрыялагічная вайна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
антагенеты́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да антагенезу (антагенезісу); які звязаны з індывідуальным развіццём жывёльнага або расліннага арганізма. Антагенетычнае развіццё арганізма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дара́дчы, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з правам толькі выказваць сваё меркаванне аб справе, але не выносіць рашэння аб ёй. Дарадчы голас. Дарадчы орган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канспіраты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з канспірацыяй; тайны, падпольны. Канспіратыўная арганізацыя. Канспіратыўная кватэра. □ Вартаўніком управы горада Н... служыў, кажучы канспіратыўнай мовай, партызан. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́нкурсны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да конкурсу, звязаны з конкурсам. Конкурсная выстаўка. Конкурсныя экзамены. // Прызначаны для конкурсу. Конкурсная работа. Конкурсная камісія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лекцы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лекцыі, звязаны з ёю. Лекцыйныя гадзіны. Лекцыйны метад выкладання. // Прызначаны для чытання лекцый. Лекцыйная зала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)