Verbum

ві́скат, ‑у, М ‑каце, м.

Разм. Тое, што і віск. Рассыпалі чайкі свой віскат. Калачынскі. З пранозлівым віскатам, які міжвольна прыціскае да зямлі, ўпалі першыя бомбы. Шахавец.

ву́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Тое, што і вулачка. Двухкватэрны драўляны домік.. стаяў на рагу далёкіх ад цэнтра горада ціхіх вулак. Хадкевіч.

вы́клеваць, ‑клюю, ‑клюеш, ‑клюе; зак., што.

Тое, што і выдзеўбці (у 2 знач.). Я бачыў, як ястраб галубку забіў І выклеваў сэрца, і цёплу кроў піў. Купала.

выпа́дкам, прысл.

1. Тое, што і выпадкова (у 1 знач.). Сустрэцца выпадкам. Трапіцца выпадкам.

2. у знач. пабочн. Дарэчы, між іншым. Ты, выпадкам, не з гасцей ідзеш?

вы́смягнуць, ‑не; пр. высмяг, ‑гла; зак.

Тое, што і высмагнуць. Праўда, вады ў чыгунку не было — ці маці адцадзіла, ці яна высмягла, высахла, як гарэла хата. Сачанка.

азгле́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і асклелы. // перан. Агідны, паскудны. Той век нам спадчыну пакінуў, Азглелы век, струхлелы свет, Мяжой цераз усю краіну Нядоля праарала след. Лужанін.

альва́с, ‑у, м.

Разм. Тое, што і альяс. На акне стаялі вазоны альвасу і аганьку. Шыловіч. Ахінае вечар тонкія мярэжы, На акне альвасы дагарэлі ў сне. Трус.

альсо́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і алёсавы. Паднялася ўжо альсовая трава, і навокал была такая духмянасць, што, здавалася, яе не толькі ўдыхаў бы, а піў бы. Сабаленка.

адкува́ць, ‑куе; зак., што і без дап.

Тое, што і адкукаваць (у 1 знач.). І здаецца, Зязюля даўно адкувала, І не чутна За вокнамі Звону вясны. Грахоўскі.

адляжа́ць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

Тое, што і адлежаць. [Падліпскі:] — Дадому вярнуўся нездаровы і нядужы, тыдні тры адляжаў у пасцелі, на чацвёрты крышку ачуняў, устаў на ногі. Адамчык.