міжрадко́ўе, ‑я, н.
Тое, што і міжраддзе. [Важаты:] — Пустазелле [на бураках] вельмі лютуе. З міжрадкоўяў, праўда, яго культыватарам вырываюць, а на градках так і буяе. Беразняк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)