Verbum

букіні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца купляй і продажам рэдкіх і старых кніг.

|| ж. букіні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. букіні́сцкі, -ая, -ае.

букле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Друкаванае выданне падарункавага, даведачнага або рэкламнага характару на адным лісце, якое разгортваецца як шырма.

Б. «Літаратурны музей Янкі Купалы».

|| прым. букле́тны, -ая, -ае.

бу́ркі, -рак, адз. бу́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

Абутак з фетру, сукна або з тонкага лямцу, які носіцца з галёшамі ці на скураной падэшве без іх.

|| прым. бу́рачны, -ая, -ае.

бушме́ны, -аў, адз. бушме́н, -а, м.

Абагульняючая назва некаторых карэнных народаў Паўднёвай Афрыкі, а таксама прадстаўнікі гэтага насельніцтва.

|| ж. бушме́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. бушме́нскі, -ая, -ае.

бяро́ста, -ы, ДМ -сце, ж.

Верхні слой бярозавай кары.

Абдзерці бяросту.

|| прым. берасто́вы, -ая, -ае, бяро́ставы, -ая, -ае і берасця́ны, -ая, -ае.

○

Берасцяная грамата — старажытныя пісьмы і дакументы на бяросце.

ва́за, -ы, мн. -ы, ваз, ж.

Пасудзіна для кветак, садавіны і пад. або проста дэкаратыўнага прызначэння.

Хрустальная в.

|| памянш. ва́зачка, -і, ДМ -чцы, -чак, ж.

|| прым. ва́завы, -ая, -ае (спец.).

ве́ер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Ручное прыстасаванне з пласцінак у выглядзе складнога паўкруга, якім абмахваюцца ў духату.

2. у знач. прысл. ве́ерам. Паўкругам.

Хвост в.

|| прым. ве́ерны, -ая, -ае.

верхаві́на, -ы, мн. -ы, -він, ж.

Верх, верхняя частка чаго-н.

В. дрэва.

|| памянш. верхаві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. верхаві́нны, -ая, -ае і верхаві́нкавы, -ая, -ае.

від², -у, М аб відзе, мн. віды, -аў, м.

1. Падраздзяленне ў сістэматызацыі, якое ўваходзіць у састаў вышэйшага раздзела — роду.

В. раслін.

2. Разнавіднасць, тып.

В. паліва.

|| прым. відавы́, -а́я, -о́е.

ві́лы, віл і -аў.

Сельскагаспадарчая прылада ў выглядзе некалькіх доўгіх зубоў на доўгім дзяржанні.

Падхопліваць на в. сена.

◊

Віламі па вадзе пісана — пра што-н. мала магчымае.

|| прым. ві́лавы, -ая, -ае.