паднача́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Зрабіць падуладным, падпарадкаваць.

П. майстэрні трэсту.

|| незак. паднача́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. паднача́ленне, -я, н. і паднача́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падрумя́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак.

1. каго-што. Падфарбаваць румянамі.

П. шчокі.

2. што. Смажачы, пекучы, зрабіць румяным, карычняватым.

П. мяса.

|| незак. падрумя́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падстры́гчы, -ыгу́, -ыжэ́ш, -ыжэ́; -ыжо́м, -ыжаце́, -ыгу́ць; -ы́г, -ы́гла; -ыжы́; -ы́жаны; зак., каго-што.

Астрыгчы крыху.

П. вусы.

П. кусты.

П. хлопчыка.

|| незак. падстрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазачыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.

1. што. Зачыніць усё, многае.

П. вокны і дзверы.

2. каго. Зачыніўшы, пакінуць у памяшканні ўсіх, многіх.

П. птушак у клетках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панадзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Надзець на сябе шмат чаго-н. або на вялікую колькасць каго-, чаго-н.

Франтавікі панадзявалі ўзнагароды.

П. навалачкі на падушкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папікну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., каго (што).

Выказаць каму-н. незадавальненне, дакор, папракнуць.

Настаўнік папікнуў вучня за легкадумнасць.

|| незак. папіка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прывілеява́ны, -ая, -ае.

1. Які карыстаецца прывілеямі.

Прывілеяванае саслоўе.

2. Лепшы, больш выгадны ў параўнанні з іншым.

Паставіць каго-н. у прывілеяванае становішча.

|| наз. прывілеява́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыко́нчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак. (разм.).

1. што. Зрасходаваць да канца.

Усе запасы прыкончылі.

2. каго (што). Умярцвіць, дабіць.

П. ваўка.

|| незак. прыко́нчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымільга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

Стаць знаёмым, прывычным [пра што-н. (каго-н.), што (хто) часта сустракаецца, трапляецца на вочы].

Звароты, якія прымільгаліся на старонках прэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пусто́шыць, -шу, -шыш, -шыць; незак.

1. што. Рабіць пустым, бязлюдным, руйнаваць.

Вайна пустошыла ўсё на зямлі.

2. перан., каго-што. Пазбаўляць маральных сіл, душэўнага багацця.

П. душу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)