Verbum

надсячы́ і надсе́кчы, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; надсе́к, -кла; -сячы́; -се́чаны; зак., што.

Рассячы трохі, не да канца.

Н. палена.

|| незак. надсяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. надсяка́нне, -я, н.

на́дта, прысл.

1. У вялікай ступені, вельмі.

Н. стаміцца.

Н. моцны мароз.

2. у знач. вык. Звыш меры, празмерна.

Гэта ўжо н.

◊

Не надта (што) (разм.) — не вельмі, так сабе.

надтрэ́снуты, -ая, -ае.

1. 3 невялікай трэшчынай.

Надтрэснутая шклянка.

2. перан. Які хрыпіць (пра голас, гукі).

Н. голас.

наду́маны, -ая, -ае.

Штучны, пазбаўлены дастатковых падстаў.

Н. сюжэт.

|| наз. наду́манасць, -і, ж.

наду́мацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Вырашыць зрабіць што-н.

Надумаліся паехаць на Нарач.

2. Многа падумаць.

Як надумаешся, дык заснуць не можаш ноччу.

наду́маць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і з інф.

Задумаць зрабіць што-н., прыняць якое-н. рашэнне.

Як надумала, так і зраблю.

|| незак. наду́мваць, -аю, -аеш, -ае.

надушы́цца гл. душыць².

надушы́ць¹, -душу́, -ду́шыш, -ду́шыць; -ду́шаны; зак., каго-чаго (разм.).

Раздушыць, расплюшчыць нейкую колькасць каго-, чаго-н.

Н. ягад.

надушы́ць² гл. душыць².

надхво́сце, -я, н.

Частка апярэння ў птушак, што знаходзіцца на спіне каля хваста.