геліяста́т

(ад гелія- + -стат)

астранамічны прыбор, у якім пры дапамозе гадзіннікавага механізма люстэркі паварочваюцца так, што адбітыя ад іх сонечныя прамяні захоўваюць нязменны кірунак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гемі́н

(ад гр. haima = кроў)

салянакіслы гемацін, рэчыва, якое ўтвараецца пры ўздзеянні салянай кіслаты на гемаглабін крыві; вызначэнне на гемін выкарыстоўваецца ў судовай практыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідраўлі́чны

(ад гідраўліка)

1) які дзейнічае пры дапамозе напору, ціску вадкасці (напр. г. прэс);

2) які мае адносіны да гідраўлікі (напр. г-ае даследаванне).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіперсо́мнія

(ад гіпер- + лац. somnus = сон)

павышаная санлівасць як вынік парушэння рэгуляцыі сну і адпачынку пры арганічных парушэннях нервовай сістэмы і некаторых саматычных захворваннях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіпсаме́трыя

(ад гр. hypsos = вышыня + -метрыя)

раздзел геадэзіі, які займаецца вызначэннем вышыні мясцовасці і абазначэннем на геаграфічных картах рэльефу зямной паверхні пры дапамозе гарызанталей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

голаметабалі́я

(ад гр. holos = увесь + метабалія)

тып паслязародкавага развіцця насякомых (жукоў, сеткакрылых, двухкрылых), пры якім з яйца выходзіць лічынка, не падобная на дарослае насякомае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

графі́чны

(гр. graphikos)

1) які мае адносіны да графікі (напр. г-ае мастацтва);

2) выражаны пры дапамозе графіка, чарцяжа (напр. г. метад рашэння задачы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дурба́р

(перс. durbar)

1) рада знаці пры манарху, а таксама ўрачысты прыём у мусульманскіх краінах перыяду сярэдневякоўя;

2) шахскі двор у Іране 20 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ды́нас

(ад англ. Craing-y-Dinas = назва скалы ў Уэльсе)

вогнетрывалая цэгла, у складзе якой не менш 93 % крэменязёму; выкарыстоўваецца пры пабудове плавільных печаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэзабілье́

(фр. déshabillé)

1) лёгкае дамашняе адзенне (пераважна жаночае), якое звычайна не надзяваюць пры чужых людзях;

2) становішча, калі чалавека засталі не зусім апранутым.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)