Verbum

надрукава́ць гл. друкаваць.

надрыва́нне гл. надарвацца, надарваць.

надрыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. надарвацца.

2. перан. Рабіць што-н. праз меру, старацца з усіх сіл.

3. Крычаць з усіх сіл.

надрыва́ць гл. надарваць.

надры́вісты, -ая, -ае.

Рэзкі, сутаргавы, з надрывам (у 3 знач.); прарэзлівы.

Н. кашаль.

|| наз. надры́вістасць, -і, ж.

надры́ў, -ры́ву, м.

1. гл. надарваць.

2. Надарванае месца.

Вяроўка з надрывам.

3. перан. Празмернае фізічнае напружанне.

З надрывам працуе рухавік.

4. перан. Узбуджанасць, хваравітасць у праяўленні пачуццяў.

Гаварыць з надрывам.

надры́ўны, -ая, -ае.

Рэзкі, хваравіта напружаны, з надрывам (у 3 знач.).

Н. голас.

надрэ́з, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. надрэзаць.

2. Надрэзанае месца.

Н. на дрэве.

надрэ́заць, -рэ́жу, -рэ́жаш, -рэ́жа; -рэ́ж; -рэ́заны; зак., што.

Разрэзаць крыху, не да канца.

Н. край дошкі.

|| незак. надраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і надрэ́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. надрэ́з, -у, мн. -ы, -аў, м.

надста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак., што.

Дабаўляючы, зрабіць больш высокім, доўгім.

Н. рукавы.

|| незак. надстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. надста́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -та́вак, ж.