анілі́н

(фр. aniline, ад парт. anil < ар. an-riîl = індыга)

арганічнае злучэнне, алеістая ядавітая вадкасць без колеру; выкарыстоўваецца пры вырабе фарбаў, лякарстваў, выбуховых рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арабе́ск

(фр. arabesque, ад іт. arabesco = арабскі)

поза ў класічным балеце, пры якой раўнавага захоўваецца на адной назе, а другая паднята і адведзена назад.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арпе́джыо

(іт. arpeggio)

муз. спосаб выканання акордаў, пры якім тоны, што іх складаюць, бяруцца не адначасова, а па чарзе, звычайна ад ніжняга да верхняга.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

асцы́т

(гр. askites, ад askos = скураны мех для вадкасці)

паталагічнае намнажэнне вадкасці ў брушной поласці чалавека і жывёл пры захворванні сэрца, печані; брушная вадзянка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

атэнуа́цыя

(лац. attenuatio = змяншэнне)

штучнае стойкае аслабленне вірулентнасці патагенных мікраарганізмаў, якія захоўваюць здольнасць выклікаць імунітэт, выкарыстоўваюцца пры вырабе вакцын супраць туберкулёзу, воспы і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аўтагра́фія

(ад аўта- + -графія)

спосаб падрыхтоўкі літаграфскай друкарскай формы, пры якім малюнак, выкананы аўтарам-мастаком на паперы, пераносяць на літаграфскі камень або цынкавую пласцінку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аўтатамі́я

(ад аўта- + -тамія)

здольнасць некаторых жывёл пры рэзкім раздражненні адкідваць часткі цела, якія потым узнаўляюцца (напр. яшчаркі адкідваюць хвост, ракі — клюшні, актыніі — шчупальцы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

варыя́нта

(ад варыянт)

1) арганізм жывёлы або расліны, які адхіляецца па пэўнай прымеце ад асноўнага тыпу;

2) кожны член рада лікаў пры статыстычных падліках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гальванака́ўстыка

(ад гальвана- + каўстыка)

1) прыпяканне тканак цела металічнымі наканечнікамі, разагрэтымі электрычным токам, напр. пры выдаленні паліпаў;

2) траўленне малюнка на метале электрычным токам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гартбле́й

(ням. Haitblei = літар. цвёрды свінец)

сплаў свінцу і сурмы, які атрымліваецца як пабочны прадукт пры плаўленні свінцовых руд; выкарыстоўваецца для адліўкі друкарскіх шрыфтоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)