цагля́ны в разн. знач. кирпи́чный;

~ны буды́нак — кирпи́чное зда́ние;

у яго́ твар ~нага ко́леру — у него́ лицо́ кирпи́чного цве́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

це́рні ед. нет, уст., книжн. те́рния;

на яго́ шляху́ было́ шмат це́рняў — на его́ пути́ бы́ло мно́го те́рниев (те́рний)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анты́чнасць

(ад лац. antiquitas = даўніна)

старажытнагрэчаскі, старажытнарымскі свет, яго культура.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нітро́н

(гр. nitron = салетра)

сінтэтычнае валакно і тканіна з яго.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прове́дать сов.

1. (навестить) праве́даць, наве́даць, даве́дацца (каго);

прове́дать прия́теля праве́даць (наве́даць, даве́дацца) ся́бра;

2. (узнать о чём-л.) праве́даць, уве́даць, даве́дацца (аб чым-небудзь, пра што-небудзь);

прове́дать о его́ прихо́де праве́даць (уве́даць, даве́дацца) аб яго́ прыхо́дзе (пра яго́ прыхо́д).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непаваро́тлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непаваротлівага. Больш за ўсіх ад Гаварушкі даставалася самому Дземідовічу за яго непаваротлівасць, за яго сялянскую марудлівасць. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абібо́цтва, ‑а, н.

Разм. пагард. Гультайства, лодарнічанне. Яна [жонка] яго, Ігналю, прабірала, як заўсёды, за яго абібоцтва і нядбаласць у гаспадарцы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мару́длівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць марудлівага. Больш за ўсіх ад Гаварушкі даставалася самому Дземідовічу за яго непаваротлівасць, за яго сялянскую марудлівасць. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пустэ́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пустэльнага; бязлюднасць. Гэта чорная паласа зямлі змяніла выгляд усяго балота, ажывіла яго, парушыла яго пустэльнасць, здзічэласць. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фамілья́рны

(лац. familliaris = сямейны, дамашні)

бесцырымонны, развязны (аб чалавеку, яго паводзінах).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)