Verbum

прамча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак.

Тое, што і прамчацца (у 1 знач.).

Прамчаў матацыкліст.

прыпра́ва, -ы, мн. -ы, -ра́ў, ж.

Тое, чым прыпраўляюць страву для смаку.

Вострая п.

|| прым. прыпра́вачны, -ая, -ае.

разбро́д, -у, М -дзе, м.

Разлад, рознагалоссе, адсутнасць згоды ў чым-н.

У калектыве поўны р.

Ідэйны р.

сле́дам, прысл.

Услед за кім-, чым-н., не адстаючы.

Ехаць с.

◊

Следам за дзедам (разм.) — па прыкладзе старэйшых.

станчы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; сто́нчаны; зак., што.

Зрабіць вельмі тонкім.

|| незак. станча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

суіснава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; незак.

Існаваць адначасова ці сумесна з кім-, чым-н.

|| наз. суіснава́нне, -я, н.

сцёбацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Сцёбаць сябе або адзін аднаго чым-н. гнуткім.

С. венікам у лазні.

трыумфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; незак.

Радавацца, весяліцца з прычыны перамогі над кім-н., поспеху ў чым-н.

трэ́снуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак., чым і без дап. (разм.).

Моцна стукнуцца, ударыцца.

Т. галавой аб сцяну.

шчарбі́ць, шчарблю́, шчэ́рбіш, шчэ́рбіць; шчэ́рблены; незак., што.

Рабіць шчарбіны на чым-н.

Ш. нож.

|| наз. шчарбле́нне, -я, н.