цярпі́мы, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, які можна цярпець, з якім можна мірыцца. Сышоўся [Максім] без шлюбу з жанчынай, а жыў пасямейнаму .. Усе прымалі гэта як факт, мажліва і непрыемны, але цярпімы. Машара.

2. Такі, які схільны мірыцца з кім‑, чым‑н.; паблажлівы, памяркоўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ціснуць сов.

1. вы́жать, вы́давить;

в. сок — вы́жать (вы́давить) сок;

в. лімо́н — вы́жать лимо́н;

2. (стекло и т.п.) вы́давить;

3. вы́теснить; вы́жать;

в. з нато́ўпу — вы́теснить (вы́жать) из толпы́;

4. вы́тиснить, вы́тиснуть;

в. на́дпіс залаты́мі лі́тарамі — вы́тиснить (вы́тиснуть) на́дпись золоты́ми бу́квами;

5. перен. вы́жать;

в. усе́ сі́лы — вы́жать все си́лы;

в. слязу́ — пусти́ть слезу́;

в. усе́ со́кі — вы́жать все со́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гато́вы, -ая, -ае; гато́ў, гато́ва.

1. да чаго і з інф. Які зрабіў усе неабходныя прыгатаванні.

Г. да ад’езду.

2. на што або з інф. Які схільны зрабіць што-н., з якім можа што-н. адбыцца.

Г. памагаць садзіць бульбу.

Бульба гатова зацвісці.

3. Канчаткова зроблены, годны для ўжывання, выкарыстання.

Абед г.

Гатовыя дэталі.

На ўсім гатовым (наз.).

4. толькі кар. ф., у знач. вык. Выражае канчатковы вынік якога-н. дзеяння або стану і ўжыв. ў знач.:

а) памёр, сканаў;

б) зусім п’яны (разм.).

Ужо гатоў!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

угаці́ць сов.

1. вложи́ть в гать;

2. разг. (израсходовать всё, многое) ухло́пать; вбу́хать;

у. усе́ гро́шы — ухло́пать все де́ньги;

у. усё ма́сла ў кацёл — вбу́хать всё ма́сло в котёл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Ады́стар ’сапраўдны’ (адыстар бацька) (Нас., БРС, Кольб., Бір. дыс., Гарэц.), азістар ’тс’ (палес., Вярэніч, вусн. паведамл.), адыхтар ’тс’ (Шат.). Паводле Насовіча, з лац. adinstar (Нас., 3). Існуе магчымасць іншай, хоць менш верагоднай версіі. Апрача адыстар (а гэтай форма старэйшая за адыхтар, бо сустракаецца на краях беларускай моўнай тэрыторыі ад Магілёўшчыны да Беласточчыны), у Прыпяцім Палессі (цэнтральная і заходняя частка) знаходзім азістар і зістар у тым жа дакладна значэнні. Да гэтай формы добра пасуе славен. zister ’сапраўдны’, якое не абавязкова зводзіць да za‑iste‑že. Параўн. яшчэ ст.-польск. ister, славац. isterny. Усе гэтыя лексемы ўзыходзяць да вельмі старажытных прыметнікаў на ‑r (гл. Мейе, Общеслав., 243) ад istъ ’сапраўдны’ (рус. истинный). Параўн. яшчэ ўсходнепалескае стотны бацька (< істотны сапраўдны’). Усе прыметнікі маюць значэнні сапраўдны’, ’таго ж рода’, асабліва адносна сына і бацькі. Тады адыстар < *ад‑іст‑ер (< od‑ist‑erъ). Копечны (пісьм. паведамл.) звязвае адыстар/адыхтар з славац. chťa/sťa ’як’ (< xъtěti).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

remark2 [rɪˈmɑ:k] v.

1. заўважа́ць; адзнача́ць; “That’s a lovely shirt you are wearing,she remar ked. «Якая прыгожая на табе кашуля», – адзначыла яна.

2. рабі́ць заўва́гу, выка́звацца;

remark on/upon smth. выка́звацца аб чым-н.;

Everyone remarked on his absence. Усе выказаліся наконт яго адсутнасці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

expense [ɪkˈspens] n.

1. расхо́д, выда́так; кошт

2. pl. expenses расхо́ды, выда́ткі (дзеля пэўнай мэты);

travelling expenses даро́жныя выда́ткі; камандзіро́вачныя;

All expenses paid. Усе расходы/выдаткі аплочаны(я).

at smb.’s expense за чый-н. кошт;

at the expense of smth. за кошт чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

persuasion

[pərˈsweɪʒən]

n.

1) перако́нваньне n., угаво́ры pl.

All our attempts at persuasion were of no use — Усе́ на́шыя ўгаво́ры не дапамаглі́

2) перакана́ўчасьць, перакана́льнасьць f.

3) перакана́ньні pl. (паліты́чныя)

4) веравызна́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

еди́ный

1. адзі́ны;

еди́ный план де́йствия адзі́ны план дзе́яння;

2. (то же, что один) адзі́н, адна́, адно́;

еди́ное це́лое адно́ цэ́лае;

все до еди́ного усе́ да аднаго́;

всё еди́но усё адно́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

повинова́ться сов. паслу́хаць (каго), паслу́хацца (каго); падпара́дкавацца (каму); несов. слу́хаць (каго), слу́хацца (каго); падпарадко́ўвацца (каму);

слу́шаю и повину́юсь слу́хаю і падпарадко́ўваюся;

все тела́ повину́ются зако́ну тяготе́ния усе́ це́лы падпарадко́ўваюцца зако́ну прыцягне́ння;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)