заклясці́ся, ‑клянуся, ‑клянешся, ‑клянецца; ‑клянёмся, ‑кленяцеся; пр. закляўся, ‑клялася, ‑лося; зак.

Адмовіцца рабіць што‑н.; зарачыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрэнажава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) дрэнаж (у 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыскантава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) дысконт (у 1 знач.). Дыскантаваць вэксалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аклюзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Спец. Мець здольнасць паглынаць газы, рабіць аклюзію ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разагнуць.

•••

Не разгінаючы спіны — без адпачынку, старанна рабіць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарастрэ́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пэўнай зброі рабіць максімальную колькасць выстралаў у адзінку часу. Баявая скарастрэльнасць вінтоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тампанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.

Спец. Увесці (уводзіць) тампон (тампопы); зрабіць (рабіць) тампанаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

czynić

незак. рабіць;

czynić zadość — задавальняць;

czynić zadość obowiązkom — добра выконваць абавязкі;

czynić kroki — рабіць захады;

czynić wszystko, co możliwe — рабіць усё магчымае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

варга́нить несов. (делать наскоро, кое-как) прост., пренебр. рабі́ць наспе́х, абы-я́к; парта́чыць; (мастерить) майстрава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безобра́зничать несов., разг. паво́дзіць сябе́ непрысто́йна, рабі́ць бры́дасці, па́касціць; (буйствовать) буя́ніць; (озорничать) гарэ́заваць, гарэ́зіць, сваво́ліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)