узнагаро́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ро́д, ж.

1. Плата, дар за якія-н. заслугі і пад.

Грашовая ў.

2. Ганаровы знак, ордэн, медаль і пад., якімі адзначаюцца чые-н. заслугі.

Высокая ўрадавая ў.

|| прым. узнагаро́дны, -ая, -ае.

У. ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шасцяры́к, -церыка́, мн. -церыкі́, -церыко́ў, м.

1. Старадаўняя руская мера (вагі, аб’ёму, ліку і пад.), якая змяшчае шэсць якіх-н. адзінак, а таксама прадмет такой вагі, аб’ёму і пад.

2. Запрэжка ў шэсць коней.

Ехаць шасцерыком.

|| прым. шасцерыко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шацёр, шатра́, мн. шатры́, шатро́ў, м.

1. Лёгкае пераноснае жыллё з тканіны, скуры і пад., якое будуецца звычайна ў форме конуса.

2. Высокі пірамідальны чатырохгранны ці васьмігранны дах (цэркваў, званіц, вежаў і пад.; спец.).

|| прым. шатро́вы, -ая, -ае.

Ш. навес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

commend

[kəˈmend]

v.

1) хвалі́ць

2) рэкамэндава́ць; сулі́ць

3) аддава́ць пад не́чую апе́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

jeopardize

[ˈdʒepərdaɪz]

v.t.

ста́віць пад небясьпе́ку; рызыкава́ць

to jeopardize one’s life — рызыкава́ць жыцьцём

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

melody

[ˈmelədi]

n., pl. -dies

мэлёдыя f., музыка́льнасьць, мэляды́чнасьць f. (ве́рша і пад.)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

neck and neck

галава́ ў галаву́, на адно́й лі́ніі (бе́гчы і пад.)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

therein

[,ðerˈɪn]

adv.

1) у тым

2) у той спра́ве; пад тым по́глядам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зду́шаны, -ая, -ае.

Пра голас, гукі і пад.: прыглушаны, аслаблены.

З. плач.

|| наз. зду́шанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

на́сып, -у, мн. -ы, -аў, м.

Узвышэнне, зробленае шляхам насыпкі зямлі, гравію і пад.

Дарожны н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)