прысу́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.
Сунучы, пасоўваючы, наблізіць да каго‑, чаго‑н. Прысунуць куфар да сцяны. Прысунуць крэсла да стала. □ [Ганна:] Вы не пакрыўдзіцеся на мяне, калі я папрашу вас прысунуць гэты столік і мы з вамі паснедаем? Кучар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рабры́на, ‑ы, ж.
Разм. Адно рабро (у 1, 2 знач.). [Шпулькевіч:] — На мяне напалі палякі, збілі, рабрыну зламалі, нават знак астаўся. Чорны. Упёршыся худымі і пругкімі .. нагамі ў рабрыну вялікай лодкі, «кароль вугроў» паволі і няспынна разгойдваўся ўперад-назад. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сла́ўка, ‑і. ДМ слаўцы; Р мн. славак; ж.
Невялікая пеўчая птушка атрада вераб’іных з бураватым апярэннем, якая звычайна робіць гняздо на зямлі. Уверсе, на галлі, шмыгае чорнагаловая слоўка, скача, папіскваючы, чубатка-сініца, асыпаючы на мяне старыя шыпулькі. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хло́пча, клічная форма ад наз. «хлопец», м.
Разм. Ужываецца як сяброўскі зварот да каго‑н. [Дзядуля:] — А ты мне ў дарадчыкі, хлопча, не варты, Яшчэ ты, сынок, не дарос. Бялевіч. Лёня спытаў у мяне: — Адкуль ты, хлопча, будзеш родам? Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
belángen
vt мець дачыне́нне (да чаго-н.); даты́чыцца (чаго-н.)
was mich belángt… — што (да)ты́чыцца мяне́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
knúrren
vi
1) бурча́ць, бу́ркаць
2) ры́каць, вурката́ць
mir knurrt der Mágen — у мяне́ бурчы́ць у жываце́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Púste
f - разм. дыха́нне
mir ging die ~ aus, mir vergíng die ~ — я зады́хаўся, у мяне́ заняло́ дух
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Zúngenspitze
f -, -n ко́нчык языка́
das Wort schwebt mir auf der ~ — сло́ва кру́ціцца ў мяне́ на языку́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адчыта́ць сов., в разн. знач. отчита́ть;
а. ле́кцыі — отчита́ть ле́кции;
ён мяне́ так адчыта́ў, што я ніко́лі гэ́тага не забу́ду — он меня́ так отчита́л, что я никогда́ э́того не забу́ду
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
прыле́зці сов., разг.
1. приле́зть;
2. (да каго, чаго) перен., разг. приста́ть (к кому, чему), прицепи́ться (к кому, чему);
чаго́ ты ~з да мяне́? — чего́ ты приста́л (прицепи́лся) ко мне?
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)