Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АПАЗІ́ЦЫЯ ў мовазнаўстве, фармальнае адрозненне моўных адзінак, якому адпавядае адрозненне ў семантыцы. Так, бел. словы «лес» і «лёс» адрозніваюцца гукамі [э] і [о], што сігналізуе пра розніцу ў значэнні. У граматыцы семантычнае адрозненне рэалізуецца ў супрацьпастаўленні формаў (напр.: ‘цяперашні час’ і ‘прошлы час’ — «будуе» і «будаваў»); наяўнасць апазіцыі — абавязковая ўмова існавання граматычнага значэння. У лексіцы апазіцыя семантычных кампанентаў рэалізуецца ў лексемах (напр.: «прыйсці» — ‘пачаць знаходзіцца’ і «пайсці» — ‘перастаць знаходзіцца’ ў пэўным месцы). Упершыню паняцце апазіцыі распрацавана М.С.Трубяцкім.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
verschwägert
a які́знахо́дзіцца ў свая́цтве
ich bin mit ihm ~ — мы з ім сваякі́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Tabéllenspitze
f
an der ~ líegen* — спарт. лідзі́раваць, знахо́дзіцца на пе́ршым ме́сцы ў таблі́цы спабо́рніцтваў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gebórgen
1.
part IIад bérgen
*
2.
a схава́ны; які́знахо́дзіцца ў бяспе́чным ме́сцы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
перато́чча Пляцоўка, выбітая глінай, якая знаходзіцца перад гумном (Сміл.Шат.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Лютэрка (ж.) ’драўлянае маленькае колца калаўрота, якое знаходзіцца побач са шпулькай і перадае ёй рух вялікага кола’ (в.-дзв., Шатал.). Да мутэрка (гл.). Параўн. таксама літэрка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ні́жнік ’валет (у картах)’ (Нас., Бяльк.), укр.ни́жник ’тс’, польск.niżnik ’тс’. Відаць, да ніжні, г. зн. ’які знаходзіцца ў паслядоўнасці буйных картаў на самым нізе’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
heavenly[ˈhevnli]adj.
1. бо́жы; свяшчэ́нны
2. нябе́сны; які́знаходзіцца на/у не́бе;
heavenly bodies нябе́сныя це́лы
3.infml чаро́ўны, цудо́ўны, дзіво́сны;
What heavenly weather! Якое цудоўнае надвор’е!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
акружэ́нне, ‑я, н.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. акружаць — акружыць.
2. Становішча, пры якім хто‑, што‑н. знаходзіцца ў кальцы варожых войск. Трапіць у акружэнне. □ Ішлі байцы, якія выбраліся з нямецкага акружэння.Чорны.
3. Навакольныя абставіны, умовы існавання каго‑, чаго‑н. Геаграфічнае акружэнне. Капіталістычнае акружэнне.// Акружаючыя людзі, асяроддзе, у якім знаходзіцца хто‑н. Благое акружэнне. Уплыў акружэння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)