~e potrzeby szkolnictwa — найважнейшыя патрэбы навучальных устаноў;
istotny różnica — істотная (значная) розніца;
2. сапраўдны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
асно́ўны1, ‑ая, ‑ае.
Найбольш важны, істотны, галоўны. Асноўны закон. Асноўная думка. Асноўныя сродкі вытворчасці. Асноўная задача. Асноўная спецыяльнасць./узнач.наз.асно́ўнае, ‑ага, н.Звераў рашыўся на самае асноўнае, што магло яго выручыць.Алешка.
•••
Асноўны капіталгл. капітал.
У асноўным — у агульных, істотных рысах, у галоўным.
асно́ўны2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да асновы (у 5 знач.). Асноўныя ніткі.
асно́ўны3, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да асновы (у 8 знач.). Асноўны вокісел. Асноўная соль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
underlying
[,ʌndərˈlaɪɪŋ]1.
adv.
1) які́ ляжы́ць пад спо́дам чаго́, пад чым
2) асно́ўны; істо́тны
3) які́ ня кі́даецца ў во́чы; адра́зу незаўва́жны
2.
v., pres. p. of underlie
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Су́тнасць ’самае істотнае, галоўнае, унутраны змест чаго-небудзь’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Бяльк.), су́тностʼ (сутʼ) ’існасць’ (Вруб.). Укр.су́тність ’тс’, параўн. стараж.-рус.сутьство, ст.-слав.сѫтьство ’тс’, якія выводзяцца са стараж.-рус.суть, ст.-слав.сѫть, формы 3 ас. мн. л. цяп. ч. дзеяслова быць ’яны ёсць’ (Фасмер, 3, 812; ЕСУМ, 5, 485), гл. суць. Украінскае (і, відаць, беларускае) слова ўтворана па тыпу рус.су́щность ’тс’ у пачатку XX ст. на базе прыметніка су́тній ’існы, істотны’ (Німчук, Давньорус., 15), што на фоне старога і́снасць ’самае істотнае’ (ТСБМ) дае падставы трактаваць слова як “сапсаванае расейскае”, гл. Пацюпа ў Станкевіч, Язык, 1194.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
стратэгі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які задавальняе патрабаванні стратэгіі, важны для ажыццяўлення асноўных ваенных задач. Стратэгічнае будаўніцтва. Стратэгічны пункт. Стратэгічныя рэзервы.// Які мае адносіны да дзеяння буйных воінскіх злучэнняў або ўсёй арміі. Стратэгічны фронт. Стратэгічная авіяцыя. Стратэгічны тыл.
2. Які мае адносіны да стратэгіі, звязаны са стратэгіяй. Стратэгічныя планы. □ Хітры Пацяроб і ў гэты раз паказаў у поўным бляску свае стратэгічныя здольнасці.Зарэцкі.
3.перан.Істотны, важны для дасягнення агульнай генеральнай мэты на якім‑н. этапе. Стратэгічны план партыі.
•••
Стратэгічная сыравінагл. сыравіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
essential2[ɪˈsenʃl]adj.
1.(to/for)істо́тны, неабхо́дны;
an essential part/component of smth. ве́льмі ва́жная ча́стка/надзвы́чай ва́жны кампане́нт чаго́-н.;
This discussion will be essential for the final decision. Гэта дыскусія будзе вельмі важнай для канчатковага рашэння.
2. гало́ўны, асно́ўны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
integral
[ˈɪntɪgrəl]1.
adj.
1) неаддзе́льны; істо́тны, ве́льмі ва́жны
2) уве́сь; суцэ́льны, цэ́лы
3) Math. інтэгра́льны (вылічэ́ньне, раўна́ньне)
2.
n.
1) цэ́ласьць f., цэ́лы лік
2) Math. інтэгра́л -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
substantial
[səbˈstænʃəl]
adj.
1) матэрыя́льны, рэа́льны, рэ́чыўны
2) салі́дны, грунто́ўны
substantial criticism — здаро́вы крытыцы́зм
substantial evidence — ва́жкае сьве́дчаньне
3) вялі́кі, істо́тны, зна́чны
a substantial improvement — зна́чнае ўдаскана́леньне
4) замо́жны, бага́ты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ідэ́я
(гр. idea = паняцце)
1) сукупнасць паняццяў, уяўленняў аб рэчаіснасці ў свядомасці чалавека, якая выражае яго адносіны да навакольнага свету;
2) асноўны, істотны прынцып светапогляду;
3) асноўная думка, задума, якая вызначае змест чаго-н. (напр. і. рамана);
4) намер, план (напр. і. эканамічнага развіцця).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
considerable
[kənˈsɪdərəbəl]1.
adj.
1) зна́чны, істо́тны, ва́жны; ва́рты ўва́гі
a considerable responsibility — ва́жная адка́знасьць
2) ла́дны, до́сыць вялі́кі
a considerable sum of money — ла́дная су́ма гро́шаў
2.
adv.
ла́дна, до́сыць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)