klar séhen

* vi (in D) я́сна ба́чыць [уяўля́ць сабе́, разуме́ць] (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éindeutig

1.

{unknowntag:'}яunknowntag:'сны, недвухсэнсо́ўны

2) матэм. адназна́чны, ліне́йны

2.

adv я́сна, бясспрэ́чна

das ist (klar und) ~ geságt — гэ́та я́сна ска́зана

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

маўчу́н, ‑а, м.

Разм. Маўклівы, негаваркі чалавек. Цярэшка быў проста маўчун і не любіў залішне гаварыць там, дзе і без таго ўсё было ясна. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыто́мнець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Прыходзіць да прытомнасці. Мікалай то прытомнеў і тады адразу вельмі ясна пачынаў усё разумець, .. то раптам зноў губляў прытомнасць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халада́ць несов., в разн. знач. холода́ть;

стано́віцца я́сна, халада́е — стано́вится я́сно, холода́ет;

х. і галада́ць — разг. холода́ть и голода́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

articulate​2 [ɑ:ˈtɪkjuleɪt] v.

1. я́сна выража́ць/фармулява́ць

2. ling. артыкулява́ць; выра́зна вымаўля́ць

3. злуча́ць;

an articulated lorry/truck грузаві́к з прычэ́пам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ме́сячна, безас. у знач. вык.

Ясна ад святла Месяца. З вечара было зорка, месячна. Чорны. [Яўхім:] — А вакол ціхата такая, месячна, бела, толькі іскры на снезе. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Туру́н, мн. л. туруны́, турунты́ ‘затор лёду на рацэ’ (Ласт.). Не ясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

натлумі́ць, ‑тлумлю, ‑тлуміш, ‑тлуміць; зак., што.

Пазбавіць здольнасці ясна мысліць, лагічна разважаць; задурыць. А чалавек.. [старшыня], відаць па ўсяму, добрай натуры, але яму за дзень натлумілі галаву. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачмурэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які страціў здольнасць ясна ўспрымаць і разумець навакольнае; які знаходзіцца ў стане ачмурэння. Нехта вывалак ачмурэлага Фадзея з будыніны і пакінуў у бульбяніку. Пянкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)