Verbum

даклі́кацца, -клічуся, -клічашся, -клічацца; -клічся; зак., каго (разм.).

Клічучы, вымусіць адгукнуцца.

Цяжка яго д.

душагу́бства, -а, мн. -ы, -аў, н. (разм.).

Забойства, ліхадзейства.

Многа душагубстваў на яго рахунку.

тані́чны², -ая, -ае.

Які мае адносіны да тонусу арганізма, асобных яго органаў.

Т. рэфлекс.

кава́рны, -ая, -ае.

Які вызначаецца каварствам, схільны да яго.

К. чалавек.

|| наз. кава́рнасць, -і, ж.

ба́цюшка, -і, мн. -і, -аў, м.

Поп, святар, а таксама зварот да яго.

Сельскі б.

ала́х, -а, м.

Бог у мусульман.

◊

Алах яго ведае (разм., часта жарт.) — невядома, не ведаю.

хо́бі, нескл., н.

Захапленне чым-н., любімы занятак у вольны час.

Яго х. — збіранне марак.

прэль, -і, ж.

Тое, што сапрэла, і яго пах; цвіль.

Яблыкі з прэллю.

Патыхае прэллю.

этымо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

У мовазнаўстве: першапачатковае, зыходнае значэнне слова і яго форма.