парыжэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Стаць рыжым, рыжэйшым. Чырвоныя ягады шыпшыны тырчалі на голых, сухіх галінках, парыжэў верас. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́гада ж. Bere f -, -n;

я́гады зборн. Beren pl;

гэ́та аднаго́ по́ля я́гады разм. sie sind von inem Schlg(e), das ist das gliche Kalber

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

калі́на, ‑ы, ж.

1. Кустовая расліна сямейства бружмелевых з белымі кветкамі і чырвонымі горкімі ягадамі.

2. зб. Ягады гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

айда́ межд., прост. га́йда;

айда́ в лес за я́годами га́йда ў лес у я́гады.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касцяні́цы, ‑ніц; адз. касцяніца, ‑ы, ж.

1. Лясная травяністая ягадная расліна сямейства ружакветных.

2. зб. Ярка-чырвоныя кіслыя ягады гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вінагра́д, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Пладовая павойная расліна сямейства вінаградавых.

2. зб. Буйныя сакавітыя ягады гэтай расліны, якія растуць гронкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарві́вець, ‑ее; незак.

Станавіцца чарвівым. У гэтых лясах, здавалася, і ягады былі сакаўнейшыя, як дзе, і грыбы, здавалася, не чарвівелі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экзака́рпій

(ад экза- + гр. karpos = плод)

знешні слой каляплодніка раслін (напр. скурка ягады вінаграду); параўн. эндакарпій.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паце́рці, патру́, патрэ́ш, патрэ́; патро́м, патраце́, патру́ць; пацёр, -це́рла; патры́; пацёрты; зак., што.

1. Падушыць, памяць.

П. ягады.

2. безас. Прыціснуўшы, нанесці пашкоджанні каму-н.

Яму пацерла бакі.

3. Правесці некаторы час, націраючы, расціраючы што-н.

П. скроні спіртам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віно́, -а́, мн. ві́ны, він і -аў, н.

Алкагольны напітак, прыгатаваны з ягад, садавіны.

Чырвонае в.

Вінаградныя віны.

Сталовае в.

|| памянш. вінцо́, -а́, н. (разм.).

|| прым. ві́нны, -ая, -ае.

В. пах.

В. склеп.

Вінныя ягады — сушаныя плады фігавага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)