1. Які недамагае, хварэе на што‑н.; хворы. [Падліпскі:] — Дадому вярнуўся нездаровы і нядужы, тыдні тры адляжаў у пасцелі.Адамчык.— Паедзем сёння, — стаяла на сваім Надзейка. — Дома нас чакаюць, дый Сымонка нездароў.Гурскі.// Які сведчыць аб нездароўі. Лялькевіч выпіў, з’еў гарачай бульбы, і бледны твар яго пакрыўся нездаровымі чырвонымі плямамі.Шамякін.
2.Шкодны для здароўя. Нездаровы клімат. □ Загорскі абводзіў вачыма каморку. Нездаровая. Пад самым дахам. Улетку, відаць, горача, узімку холадна.Караткевіч.
3.перан.Шкодны ў грамадскіх і маральных адносінах. Нездаровыя настроі. Нездаровая крытыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pestilential
[,pəstɪˈlenʃəl]
adj.
1) зара́зны
2) шко́дны
3) небясьпе́чны; згу́бны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unwholesome[ʌnˈhəʊlsəm]adj.
1. нездаро́вы, некары́сны; шко́дны;
unwholesome habits шко́дныя звы́чкі
2. хвараві́ты, нездаро́вы; нямо́цны;
an unwholesome appearance хвараві́ты вы́гляд
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
*Тава́рач, това́рач ’расліна шальнік, Alisma’ (ельск., Жыв. сл.). Няясна, магчыма, да наступнага слова (гл.) з семантыкай ’неядомы, шкодны’, таму што ён атрутны, параўн. укр.жабник ’шальнік’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
geméinschädlich
1.
aшко́дны для грама́дства
2.
adv на шко́ду грама́дству
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)