glob, ~u

м.

1. нябеснае цела; планета;

2. зямны шар;

glob ziemski — зямны шар;

srebrny glob астр. месяц

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

га́ла ж., разг.

1. (о местности) го́лое простра́нство;

2. кру́глый ком, шар (скатанный)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кракі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Рабіць кракі.

кракірава́ць, ‑ру́ю, ‑ру́еш, ‑ру́е; зак. і незак., што.

Гуляючы ў кракет, стукнуць (стукаць) сваім шарам шар другога іграка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфарма́тар, ‑а, м.

Той, хто праводзіць рэформу ў якой‑н. галіне; пераўтваральнік. Гаварыць Анатоль Парфенавіч умее. На словах, здаецца, зямны шар перавярнуў бы. Паслухаеш — такі рэфарматар. Мыслівец.

[Лац. reformator.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

balloon [bəˈlu:n] n. паве́траны шар

♦

when the balloon goes up BrE, infml калі́ бяда́ пры́йдзе; калі́ сітуа́цыя паго́ршыцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Féuerkugel

f -, -n метэар. агнявы́ шар; астр. балі́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

велічэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Надзвычай вялікі; велізарны. За лугам, за лесам ляжаў, нібы астываючы, велічэзны шар сонца. Гамолка. На месцы барака і ўглыб вуліцы вырас велічэзны хімічны завод. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакача́цца сов.

1. поката́ться;

шар ~ча́ўся на падло́зе і спыні́ўся — шар поката́лся по́ полу и останови́лся;

2. (с боку на бок) поваля́ться;

3. (полежать) поваля́ться;

п. ў пасце́лі — поваля́ться в посте́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Прыгатаваны або ўзяты на пробу (у 1 знач.), прызначаны для праверкі. Пробная партыя гавару. Пробныя духі. // Які служыць, робіцца для праверкі, пробы. — Колькі спатрэбіцца часу на падрыхтоўку новых фрэз?.. — Першыя пробныя можна зрабіць хутка. Кулакоўскі. З экспедыцыяй .. [Аляксей Іванавіч] паехаў і сам, каб наглядаць за бурэннем пробных шчылін. Шахавец.

2. Які мае пробу (у 3 знач.). Пробнае золата.

•••

Пробны камень гл. камень.

Пробны шар гл. шар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глабі́н

(ад лац. globus = шар)

бялковая часта гемаглабіну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)