бу́ндавец, ‑даўца, м.

Член бунда; прыхільнік бунда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арце́льшчык, ‑а, м.

Уст. Член, удзельнік арцелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамініка́нец, ‑нца, м.

Член манашскага каталіцкага ордэна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралетку́льтавец, ‑таўца, м.

Член пралеткульта, прыхільнік пралеткульта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фабзаўко́мавец, ‑маўца, м.

Разм. Член, работнік фабзаўкома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міні́стр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Член урада, які стаіць на чале міністэрства (у 1 знач.).

М. замежных спраў.

|| прым. міністэ́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дружы́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Член дружыны.

Дружыннікі князя Ігара.

Дружыннікі сачылі за парадкам у парку.

|| ж. дружы́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бальшаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (гіст.).

Член бальшавіцкай партыі.

|| ж. бальшаві́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. бальшаві́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

азначэ́нне², -я, н.

У граматыцы: даданы член сказа, які абазначае прымету, уласцівасць, якасць або іншую адзнаку прадмета.

Дапасаванае а.

|| прым. азнача́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэспубліка́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

1. Прыхільнік рэспубліканскага ладу.

2. Член рэспубліканскай партыі.

|| ж. рэспубліка́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)