симпати́ческий в разн. знач. сімпаты́чны;

симпати́ческие бо́ли в зу́бах сімпаты́чныя бо́лі ў зуба́х;

симпати́ческое сре́дство сімпаты́чны сро́дак;

симпати́ческая не́рвная систе́ма анат., физиол. сімпаты́чная нерво́вая сістэ́ма;

симпати́ческие черни́ла сімпаты́чнае чарні́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сімпаты́чны I симпати́чный;

с. малады́ чалаве́к — симпати́чный молодо́й челове́к

сімпаты́чны II в разн. знач. симпати́ческий;

~ная афтальмі́я — симпати́ческая офтальми́я;

~ная нерво́вая сістэ́ма — симпати́ческая не́рвная систе́ма;

◊ ~нае чарні́ла — симпати́ческие черни́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

расплы́ться сов., в разн. знач. расплы́сціся, расплы́цца;

черни́ла расплыли́сь по бума́ге чарні́ла расплыло́ся па папе́ры;

лицо́ расплыло́сь в улы́бке твар расплы́ўся ўсме́шкай;

расплы́ться в ра́зные сто́роны расплы́сціся (расплы́цца) у ро́зныя бакі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

начальніцкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да начальніка, належыць начальніку. Стаялі афіцэры, выцягнутыя ў струнку, чакалі начальніцкага загаду. Лынькоў. У той жа самы момант салдат.. раптам махнуў рукою і пабег у начальніцкі вагон. Чорны.

2. Поўны важнасці, строгасці; уладны. Сядзіць .. [Скок] з начальніцкім выглядам за перапэцканым у чарніла крываногім сталом і старанна хукае на пячатку, быццам яна замерзла. Сяркоў. Пан Крулеўскі гаварыў цяпер па-польску, і ў голасе чуўся халодны, .. начальніцкі тон. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dip​2 [dɪp] v.

1. апуска́цца (у вадкасць); акуна́ць, мачы́ць;

dip one’s pen in ink абма́кваць пяро́ ў чарні́ла

2. апуска́цца, акуна́цца;

The sun dipped below the horizon. Сонца схавалася за гарызонтам.

3. : dip into a book загля́дваць у кні́гу

♦

dip into one’s purse/pocket infml транжы́рыць гро́шы; раскашэ́львацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

знячэўку, прысл.

Разм.

1. Знянацку, нечакана, неспадзявана. Пытанне застала Віцю знячэўку. Ён схамянуўся і зірнуў у вочы Мікалаю Пятровічу. Нядзведскі. Каханне прыйшло ціха і знячэўку. Марціновіч. // Раптоўна. Рашэнне прыйшло знячэўку, і я паскорыла хаду. Савіцкі.

2. Выпадкова, мімаволі, незнарок. Аднойчы, будучы ў вельмі добрым настроі, Ігнась скакаў, абапіраючыся на парты рукамі, і знячэўку выліў чарніла Лазоўскай Анелі. Чарнышэвіч. А неяк выйшла аднаго разу, што Наташа, вылазячы з машыны, быццам бы зусім знячэўку, прыхінулася да шафёра. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спісаць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Перапісаць з арыгінала што-н., зрабіць рукапісную копію чаго-н.

    • С. з дошкі сказы.
    • С. вершы са зборніка паэзіі.

  2. Паказаць (у жывапісе, літаратуры), выкарыстаўшы каго-, што-н. як прататып, натуру.

    • С. копію з карціны.

  3. што. Запісаць у спіс каго-, што-н.

    • С., колькі чаго патрэбна для паходу.

  4. Дакументальна афармляючы, запісаць як зрасходаванае або непрыгоднае.

    • С. старое абсталяванне.

  5. Запоўніць пісьмовымі знакамі (сшытак і пад.).

    • С. усе старонкі ў сшытку.

  6. Зрасходаваць на пісанне (размоўнае).

    • С. чарніла.

  7. пераноснае значэнне: Спаласаваць, збіць (размоўнае).

    • С. ногі дубцом.

  8. У маракоў, авіятараў і пад.: звольніць, адправіць у запас (спецыяльны тэрмін).

    • С. на бераг.

|| незакончанае трыванне: спісваць.

|| назоўнік: спісванне і спісанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

выпісаць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., каго-што.

1. Спісаць адкуль‑н. Выпісаць цытату.

2. Зрабіць заказ у пісьмовай форме на выдачу, высылку чаго‑н. Выпісаць кнігу з кнігасховішча. Выпісаць газету. // Вызваць пісьмом, тэлеграмай і пад. каго‑н. Пан Вальвацкі зрабіў так, як рабіў не адзін пан, заводзячы культурную гаспадарку: ён выпісаў немца спецыяліста. Крапіва.

3. Выключыць са спісаў, са складу чаго‑н. Выпісаць хворага з бальніцы.

4. Напісаць для каго‑н. дакумент. Выпісаць ордэр, чэк, пропуск, квіток.

5. Кніжн. Старанна апісаць сродкамі мовы, стварыць што‑н. філіграннае; намаляваць. Выпісаць вобразы дзеючых асоб. Выпісаць узор.

6. Разм. Зрасходаваць пісаннем. Выпісаць чарніла з аўтаручкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kwas, ~u

м.

1. хім. кіслата; кісліна;

kwas azotowy — азотная кіслата;

kwas cytrynowy — лімонная кіслата;

kwas żołądkowy — страўнікавы сок;

2. (напой) квас; жарг. таннае віно; чарніла;

3. ~y мн. разм. непаразуменні; прэтэнзіі; крыўды

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пропуска́ть несов., в разн. знач. прапуска́ць;

бума́га пропуска́ет черни́ла папе́ра прапуска́е чарні́ла;

столо́вая пропуска́ет ты́сячи посети́телей стало́вая прапуска́е ты́сячы наве́двальнікаў;

пропуска́ть ле́нту че́рез пе́тлю прапуска́ць сту́жку праз пятлю́;

пропуска́ть дете́й вперёд прапуска́ць дзяце́й упе́рад;

пропуска́ть слова́ при чте́нии прапуска́ць сло́вы пры чыта́нні;

пропуска́ть заня́тия прапуска́ць заня́ткі; см. пропусти́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)