абмакну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што ў што.
Апусціць на кароткі час што‑н. у якую‑н. вадкасць, памачыць; дакрануцца кавалачкам хлеба ці чым‑н. іншым да солі, цукру і пад. Абмакнуць пяро ў чарніла. Абмакнуць хлеб у соль. □ У момант.. [Міхалка] адзеў на галаву сетку, абмакнуў венік у ваду і пакрапіў рой. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паналіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. што і чаго. Напоўніць усю або нейкую колькасць пасуды чым‑н. вадкім. Паналіваць бочкі вадой. □ Гаспадар узяў гладыш і паналіваў у шклянкі малака. Галавач. / у безас. ужыв. Увесну слабы на пясках дзёран сагнала вадою, паналівала ставочкі. Карамазаў.
2. чаго. Разліць якую‑н. вадкасць у многіх месцах. Паналіваць чарніла на стол.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
симпати́ческий в разн. знач. сімпаты́чны;
симпати́ческие бо́ли в зу́бах сімпаты́чныя бо́лі ў зуба́х;
симпати́ческое сре́дство сімпаты́чны сро́дак;
симпати́ческая не́рвная систе́ма анат., физиол. сімпаты́чная нерво́вая сістэ́ма;
симпати́ческие черни́ла сімпаты́чнае чарні́ла.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
памачы́ць сов.
1. (сделать влажным, мокрым) помочи́ть, смочи́ть;
п. ручні́к — помочи́ть (смочи́ть) полоте́нце;
2. обмакну́ть;
п. пяро́ ў чарні́ла — обмакну́ть перо́ в черни́ла;
3. (нек-рое время) помочи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сімпаты́чны I симпати́чный;
с. малады́ чалаве́к — симпати́чный молодо́й челове́к
сімпаты́чны II в разн. знач. симпати́ческий;
~ная афтальмі́я — симпати́ческая офтальми́я;
~ная нерво́вая сістэ́ма — симпати́ческая не́рвная систе́ма;
◊ ~нае чарні́ла — симпати́ческие черни́ла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расплы́ться сов., в разн. знач. расплы́сціся, расплы́цца;
черни́ла расплыли́сь по бума́ге чарні́ла расплыло́ся па папе́ры;
лицо́ расплыло́сь в улы́бке твар расплы́ўся ўсме́шкай;
расплы́ться в ра́зные сто́роны расплы́сціся (расплы́цца) у ро́зныя бакі́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
КУМАРО́НА-ІНДЭ́НАВЫЯ СМО́ЛЫ, індэн-кумаронавыя смолы,
сінтэтычныя смолы; тэрмапластычныя сумесі нізкамалекулярных палімераў і супалімераў кумарону, індэну і іх гамолагаў.
К.-і.с. з мал. м. 300—600 — вязкія светла-жоўтыя вадкасці, з мал. м. 1000—3000 — аморфныя цвёрдыя цёмна-рудыя рэчывы. Не раствараюцца ў вадзе, этаноле, раствараюцца ў араматычных і хларыраваных вуглевадародах, алеях. Устойлівыя ў шчолачах і разбаўленых к-тах; тэрмаўстойлівыя смолы з высокімі дыэл. ўласцівасцямі і малой цеплаправоднасцю. Атрымліваюць полімерызацыяй у прысутнасці каталізатара (серная к-та, хларыд алюмінію і інш.) ненасычаных фракцый прадуктаў каксавання вугалю (сырога бензолу) ці піролізу нафты (сальвент-нафты). Выкарыстоўваюць у вытв-сці плітачных матэрыялаў (напр., для пакрыцця падлог), друкарскіх фарбаў, чарніла, воданепранікальнай паперы, як пластыфікатар у гумавай прам-сці.
т. 9, с. 19
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
нача́льніцкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да начальніка, належыць начальніку. Стаялі афіцэры, выцягнутыя ў струнку, чакалі начальніцкага загаду. Лынькоў. У той жа самы момант салдат.. раптам махнуў рукою і пабег у начальніцкі вагон. Чорны.
2. Поўны важнасці, строгасці; уладны. Сядзіць .. [Скок] з начальніцкім выглядам за перапэцканым у чарніла крываногім сталом і старанна хукае на пячатку, быццам яна замерзла. Сяркоў. Пан Крулеўскі гаварыў цяпер па-польску, і ў голасе чуўся халодны, .. начальніцкі тон. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
dip2 [dɪp] v.
1. апуска́цца (у вадкасць); акуна́ць, мачы́ць;
dip one’s pen in ink абма́кваць пяро́ ў чарні́ла
2. апуска́цца, акуна́цца;
The sun dipped below the horizon. Сонца схавалася за гарызонтам.
3. : dip into a book загля́дваць у кні́гу
♦
dip into one’s purse/pocket infml транжы́рыць гро́шы; раскашэ́львацца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
знячэ́ўку, прысл.
Разм.
1. Знянацку, нечакана, неспадзявана. Пытанне застала Віцю знячэўку. Ён схамянуўся і зірнуў у вочы Мікалаю Пятровічу. Нядзведскі. Каханне прыйшло ціха і знячэўку. Марціновіч. // Раптоўна. Рашэнне прыйшло знячэўку, і я паскорыла хаду. Савіцкі.
2. Выпадкова, мімаволі, незнарок. Аднойчы, будучы ў вельмі добрым настроі, Ігнась скакаў, абапіраючыся на парты рукамі, і знячэўку выліў чарніла Лазоўскай Анелі. Чарнышэвіч. А неяк выйшла аднаго разу, што Наташа, вылазячы з машыны, быццам бы зусім знячэўку, прыхінулася да шафёра. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)