заплю́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Разм. Закрыць, заплюшчыць (вочы). Святло адпаўзло да дзвярэй, і з гэтым цень знік, а каб звыкнуцца з цемрай камеры, Крумінскі заплюснуў вочы. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схісну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Злёгку хіснуцца; трохі зрушыцца, скрануцца з месца. Цішыня. Не схіснуцца яліны. Колас. Цень схіснуўся, і ў дзвярах паказалася бабка Югася. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампрамета́цыя

(ад фр. compromettre = падрываць рэпутацыю)

распаўсюджванне звестак, якія знеслаўляюць каго-н., наводзяць цень на яго рэпутацыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скіятро́н

(ад гр. skia = цень + -трон)

разнавіднасць электронна-прамянёвай трубкі для ператварэння электрычных сігналаў на бачнае адлюстраванне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

слі́згаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Рухацца па гладкай, слізкай паверхні.

Палазы лёгка слізгаюць па ўтаптаным снезе.

2. перан. Плаўна, лёгка рухацца, перамяшчацца.

Паплавок слізгае па люстранай паверхні возера.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Плаўна пераходзіць з прадмета на прадмет (пра цень, святло і пад.).

Сонечны зайчык слізгае па сцяне.

|| аднакр. слізгану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. слі́зганне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

журбо́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і журботнага. Журботнасць мелодыі. □ Цябе не агорне журботнасці цень, Калі будзе працай напоўнены дзень. Бялевіч. Гэта дзейнічае на Любіну душу — задуменнасць і журботнасць апаноўваюць ёю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замглі́ць ​1 і заімглі́ць ​1, ‑ліць; зак.

Пакрыць імглою, смугою; затуманіць. Ці не цень дачаснай скрухі Замгліў смугою яснасць неба. Гаўрусёў.

замглі́ць ​2 і заімглі́ць ​2, ‑ліць; зак.

Пачаць імгліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скіяфі́ты

(ад гр. skia = цень + -фіты)

расліны, якія растуць у зацененых месцах, напр. грыбы, большасць папарацей; ценелюбівыя расліны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

у́мбра

(лац. umbra = цень)

1) карычневы мінеральны пігмент, які ўжываецца для прыгатавання фарбаў;

2) фарба бура-карычневага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сцень м. разм. (цень, прывід) Schátten m -s, -; Geist m -es, -er;

ца́рства сценяў Scháttenreich n -(e)s; Reich der Schatten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)