по́ўнасцю, прысл.

1. У поўным складзе, у поўным аб’ёме. Перад жывёлаводамі стаіць задача так правесці зімоўку жывёлы, каб поўнасцю захаваць наяўнае пагалоўе, ні ў якім разе не дапусціць зніжэння прадуктыўнасці жывёлы. «Звязда».

2. Ва ўсіх адносінах, зусім, цалкам. Вось яна [машына] і вялізная, і хітрая,.. а ўсё ж такі яна поўнасцю падначалена .. [Міхасю]. Брыль. Гэтыя думкі і гэтае адчуванне апошнімі звеннямі ўзварухнуліся ў Сцёпкавым сэрцы і заступілі поўнасцю месца другім думкам і другому пачуццю. Колас.

•••

Цалкам і поўнасцю гл. цалкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niezupełnie

не зусім, не цалкам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stark​2 [stɑ:k] adv. зусі́м, ца́лкам;

stark naked зусі́м го́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

every bit

цалко́м, ца́лкам; зусі́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

utterly

[ˈʌtərli]

adv.

ца́лкам, зусі́м; абсалю́тна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

фарсі́стасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць фарсістага; манеры, паводзіны фарсістага чалавека. Здавалася, што Фёдараў цалкам яшчэ не пазбавіўся юнацкай фарсістасці. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агу́лам, прысл. (разм.).

1. Усе разам, гуртам.

А. малаціць збожжа.

2. Усё адразу, цалкам (купіць, прадаць і пад.).

Прадаць фрукты а.

3. Неканкрэтна, не звяртаючы ўвагі на паасобныя факты.

Разабрацца ў справе не а., а канкрэтна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

całkiem

разм. цалкам; зусім;

wyglądać całkiem młodo — выглядаць зусім молада;

całkiem przemoknąć — цалкам змокнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сацыяло́гія, ‑і, ж.

Навука аб заканамернасцях развіцця і функцыяніравання грамадства цалкам і асобных складаючых яго сацыяльных сістэм. Марксісцкая сацыялогія. Буржуазная сацыялогія.

[Ад лац. societsa — грамадства і грэч. logos — навука.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакрэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Закрэсліць зусім, цалкам або ў многіх месцах.

П. старонку. П. рукапіс. П. былое сяброўства (перан.: звесці на нішто яго ролю, значэнне).

|| незак. перакрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае; наз. перакрэ́сліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)