каёмчатый шляка́ты; аблямава́ны;
каёмчатые кры́лья ба́бочки шляка́тыя кры́лы матыля́ (матылька́);
каёмчатый плато́к ху́стка са шля́кам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Плато́к ’хустка’ (Бяльк.), ’хустка свайго вырабу’ (Сцяшк. Сл.). Да плат 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
фуля́р
(фр. foulard)
1) лёгкая, мяккая шаўковая тканіна;
2) уст. хустка або насоўка з гэтай тканіны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Канапля́нка, нараўл. конопля́нка ’цёплая парцяная хустка фабрычнага вырабу’ (ТСБМ, Сцяц. Нар.; браг., петрык., Шатал.; Мат. Гом.; гродз., З нар. сл.), ’невялікая баваўняная хустка’ (браг., Нар. словатв.), ’цёплая суконная або кашаміравая хустка’ (Сцяшк.; клец., КЭС; маладз., лях., Янк. Мат.), ’льняная хустка хатняга вырабу’ (шальч., Сл. паўн.-зах.), да каноплі (гл.). Утварылася шляхам намінацыі канапляная хустка (якая першапачаткова была канаплянай і больш грубай, таўсцейшай. чым льняная).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wrap1 [ræp] n.
1. плед; ху́стка; шаль; накі́дка
2. AmE стры́манасць, сакрэ́тнасць
♦
under wraps infml сакрэ́тны; схава́ны;
take off wraps рассакрэ́чваць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
кашнэ́
(фр. cache-nez, ад cacher = хаваць + nez = нос)
шыйная хустка або шалік.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
фуля́р, ‑у, м.
1. Лёгкая і мяккая шаўковая тканіна.
2. Уст. Хустка або насоўка з гэтай тканіны. Выбіцкі.. палез у кішэнь па чырвоны фуляр, які нагадваў невялічкі абрус. Караткевіч.
[Фр. foulard.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кашнэ́, нескл., н.
Хустка, вузкі шалік, якімі закрываюць шыю пад паліто. На шыі .. белае, новае кашнэ. Бядуля. [Заатэхнік] палапаў пальцамі сваю густую чорную прычоску, паправіў на шыі прыгожае стракатае кашнэ. Ермаловіч.
[Фр. cache-nez.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пле́шніца ’вялікая суконная хустка (з махрамі і ў клетку)’ (чавус., Мат. Маг.). Відаць, з *(паплечніца ’хустка, якая накідвалася на плечы’. Да плячо (гл.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наўко́с, прысл. і прыназ.
Разм. Тое, што і наўскасяк. Гаспадыня была ў чорным плацці; такая ж хустка наўкос закрывала лоб. Савіцкі. Наўкос усяго хвойніку рассцілаюцца па ўтульным моху зялёныя абрусы. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)