уро́к

‘хвароба, няшчасце, выкліканыя благім вокам’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уро́к уро́кі
Р. уро́ку уро́каў
Д. уро́ку уро́кам
В. уро́к уро́кі
Т. уро́кам уро́камі
М. уро́ку уро́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

disease [dɪˈzi:z] n. хваро́ба;

disease of childhood дзіця́чая хваро́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паду́чы, -ая, -ае.

У выразе: падучая хвароба (разм.) — эпілепсія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сі́філіс, -у, м.

Заразная венерычная хвароба.

|| прым. сіфіліты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

желчнока́менный / желчнока́менная боле́знь жоўцекамянёвая хваро́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мочека́менный / мочека́менная боле́знь мочакаме́нная хваро́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жоўцекамянёвы: жоўцекамянёвая хваро́ба желчнока́менная боле́знь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застарэ́лы, -ая, -ае (разм.).

Закаранелы, невылечны, непапраўны.

Застарэлая хвароба.

Застарэлыя звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́гнік, -у, м. (разм.).

Хвароба, якая суправаджаецца высыпкай на губах, твары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прака́за, -ы, ж.

Цяжкая скураная інфекцыйная хвароба, якая лічыцца звычайна невылечнай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)