ráhmen

I

1. vt здыма́ць смята́нку (з малака)

2. vi: die Milch rahmt на малацл збіра́ецца смята́нка

II

vt устаўля́ць у ра́му

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ураза́ць кніжн.

1. (пакараціць) beschnéidnen* vt, verkürzen* vt;

2. (паменшыць, скараціць) verríngen vt, éinschränken vt, schmälern vt, kürzen vt;

ураза́ць выда́ткі die Áusgaben éinschränken;

3. (устаўляць) éinschneiden* vt; éinsetzen vt, éinstellen vt;

ураза́ць замо́к у дзве́ры ein Schloss in die Tür éinbauen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

éinrücken

1.

vt (in A) устаўля́ць, змяшча́ць, уключа́ць (у што-н)

2.

vi (s) вайск.

1) паступа́ць (на службу)

2) уступа́ць, увахо́дзіць (у горад)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

umfassen

I úmfassen

vt устаўля́ць у другу́ю апра́ву [ра́му]

II umfássen

vt

1) ахапля́ць, абдыма́ць

2) змяшча́ць (у сабе́); ахо́пліваць (у дакладзе і г.д.)

3) вайск. ахапля́ць (праціўніка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

колесо́ ко́ла, -ла ср., мн. ко́лы, -лаў;

махово́е колесо́ махаві́к, махаво́е ко́ла;

◊

колесо́ форту́ны (сча́стья) ко́ла фарту́ны (шча́сця);

колесо́ исто́рии ко́ла гісто́рыі;

вставля́ть па́лки в колёса устаўля́ць па́лкі ў ко́лы;

как пя́тое колесо́ в теле́ге як пя́тае ко́ла ў калёсах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

parada

parad|a

ж. парад; агляд;

~a wojskowa — вайсковы парад;

wleźć komu w ~ę — устаўляць каму палкі ў колы;

z ~ą — з шыкам;

od ~y — парадны; на выхад (пра адзенне)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tooth

[tu:Ө]

1.

n., pl. teeth [ti:Ө]

1) зуб -а m.

2)

а) зуб грэ́беня; зубе́ц -ца́ m., зубцы́ pl. або́ зу́б’е coll. (гра́бляў, пілы́)

б) зубы́, зубцы́ pl. (у машы́не)

2.

v.t.

1) устаўля́ць зу́бы

2) нараза́ць зубы́

•

- have no tooth for fruit

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tube

[tu:b]

1.

n.

1) труба́, тру́бка f.

2) цю́бік -а m.

3) тунэ́ль -я m.

4) informal падзе́мка f., мэтро́ n.

5) ля́мпа f.

an electron tube — электро́нная ля́мпа (у ра́дыё, тэлеві́зары)

2.

v.t.

1) устаўля́ць тру́бку або́ тру́бкі

2) праклада́ць трубу́, тунэ́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glaze

[gleɪz]

1.

v.

1) шкліць, ашклі́ць, зашклі́ць (акно́, карці́ну), устаўля́ць шкло (у акно́)

2) паліва́ць (ганча́рныя вы́рабы), глязурава́ць (парцаля́ну, цуке́ркі), глянцава́ць папе́ру

2.

n.

1)

а) палі́ва f.

б) лёд (на хо́дніку)

2) cooking glaze — глязу́ра f.

3) галалёд -у m., галалёдзіца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Со́ваць ‘перамяшчаць, ставіць, устаўляць’, безасабова таксама пра рэзкі боль (ТСБМ, Сл. ПЗБ, ТС), ‘піхаць, утыкаць, утыркаць’ (Некр. і Байк.), сува́ць ‘тс’ (Нас., Ласт.), со́вацца ‘ўсоўвацца’, ‘хадзіць з месца на месца’ (ТСБМ), ‘павольна рухацца’ (Сл. ПЗБ), со́вацца, со́ўвацца ‘соўгацца’ (ТС), сува́цца ‘хістацца, піхацца’ (Нас., Ласт.). Укр. сова́ти, рус. сова́ть, стараж.-рус. совати ‘кідаць кап’ё’, польск. suwać, в.-луж. suwać, н.-луж. suwaś, ст.-чэш. sovati, славац. zasúvať ‘засоўваць, перасоўваць’, серб. дыял. со́вам се, су́вам се ‘працягваць руку за чым-небудзь’, славен. sováti, балг. со́вам, ст.-слав. совати ‘кідаць’. Прасл. *sovati роднаснае літ. šáuti ‘соваць; саджаць (хлеб у печ)’, ‘страляць’, лат. šaũt ‘страляць; хутка соваць; штурхаць’, далей гоц. skewjan ‘ісці’, алб. heth ‘кідаю; вею зерне’, ст.-в.-ням. scioʒan, ст.-ісл. skjóta ‘страляць, рухаць, штурхаць’; параўноўваюць яшчэ з ст.-інд. suvati ‘прыводзіць у рух’, хец. šuu̯āi‑ ‘штурхаць, рухаць’. Гл. Траўтман, 300; Мюленбах-Эндзелін, 4, 9–10; Фасмер, 3, 705; Махэк₂, 592–593; Шустар-Шэўц, 1380–1381. Борысь (588) форму *sovati лічыць другаснай ад *suti, *sovǫ па аналогіі з *davati ‘даваць’; і.-е. корань *(s)keu̯‑ ‘кідаць, пасоўваць, ціснуць’. Гл. таксама сунуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)