радыёкамітэ́т, ‑а, М ‑тэце, м.
Установа, якая ведае арганізацыяй радыёвяшчальных перадач. Працаваць у радыёкамітэце. □ Аднымі людзьмі .. [Вера Адамаўна] захаплялася, з другімі сварылася, некаторым, уявіце сабе, нават пісала праз радыёкамітэт і атрымлівала адказы. Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эвакапу́нкт, ‑а, М ‑кце, м.
Установа, якая кіруе ў час вайны, стыхійных няшчасцяў і пад. арганізацыяй лячэння і эвакуацыі параненых, хворых, а таксама насельніцтва з небяспечных месц ці зоны ваенных дзеянняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камендату́ра, ‑ы, ж.
Установа, якую ўзначальвае камендант (у 1, 2 знач.), а таксама памяшканне, у якім знаходзіцца такая ўстанова. На доме.. з явілася шыльда з кароткім, але гучным надпісам «Мясцовая камендатура». Лынькоў.
[Ад ням. Kommandantur.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
музе́й, ‑я, м.
Установа, якая збірае, вывучае, зберагае і выстаўляе для агляду помнікі матэрыяльнай і духоўнай культуры, а таксама прыродазнаўчыя калекцыі. Літаратурны музей Я. Купалы. Музей гісторыі Вялікай Айчыннай вайны. Краязнаўчы музей.
[Грэч. muséion — храм муз.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капі́тул, ‑а, м.
1. Калегія духоўных асоб пры епіскапе ў каталіцкай і англіканскай царкве.
2. Сход членаў рыцарскага ці манаскага ордэна; кіруючы орган ордэна.
3. У дарэвалюцыйнай Расіі — установа, якая займалася ўзнагароджваннем ордэнамі.
[Лац. capitulum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аптэ́ка, -і, ДМ -тэ́цы, мн. -і, -тэ́к, ж.
Установа, дзе па рэцэптах урачоў робяцца і адпускаюцца лякарствы, а таксама прадаюцца гатовыя лякарствы, санітарна-гігіенічныя, касметычныя і інш. прадметы.
◊
Як у аптэцы (разм., жарт.) — вельмі дакладна.
|| прым. аптэ́карскі, -ая, -ае і аптэ́чны, -ая, -ае.
Аптэкарскія тавары.
Аптэчная шафа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
размеркава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Асоба, якая размяркоўвае што-н.
2. Установа, якая ведае размеркаваннем каго-н. (раненых па шпіталях, дзяцей-сірот па дзіцячых дамах).
3. Магазін, які адпускае тавары па пэўных нормах (уст).
4. Прыстасаванне для размеркавання электрычнага току, газу, вады і пад.
Р. электраэнергіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
institute
[ˈɪnstɪtu:t]
1.
v.t.
устанаўля́ць, усталёўваць; засно́ўваць; уво́дзіць
2.
n.
1) інстыту́т -а m.
2) устано́ва f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
тамо́жня, ‑і, ж.
Установа, якая займаецца кантролем над правозам тавараў цераз граніцу і збіраннем спецыяльных пошлін за такі правоз. Разам з другім таварышам, які добра ведаў англійскую мову.., мы паехалі на вакзальную таможню. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадстаўні́цтва, ‑а, н.
1. Выкананне абавязкаў прадстаўніка. Судовае прадстаўніцтва.
2. Наяўнасць прадстаўнікоў ад якой‑н. арганізацыі ў органах кіравання, на з’ездах і пад.
3. Установа, якая выконвае чые‑н. даручэнні, абараняе чые‑н. інтарэсы. Дыпламатычнае прадстаўніцтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)