паразыхо́дзіцца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -дзіцца; -дзімся, -дзіцеся, -дзяцца; зак.

Разысціся — пра ўсіх, многіх ці ўсё, многае.

Усе паразыходзіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пацырава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

1. Зацыраваць усё, многае.

П. усе шкарпэткі.

2. і без дап. Цыраваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

праканапа́ціць, -а́чу, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны; зак., што.

Канапацячы, заткнуць усе пазы, дзіркі ў чым-н.

П. лодку.

|| незак. праканапа́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тлум, -у, м. (разм.).

1. Адурэнне, замарачэнне.

Нейкі т. у галаве.

2. Шум, гоман, сумятня.

У пакоі стаяў т., усе нешта крычалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пропла́кать сов. прапла́каць;

пропла́кать (все) глаза́ вы́плакаць (усе́) во́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

адмо́чка Нізкае месца на полі, дзе адмякаюць усе пасевы (Жытк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

закаву́лак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

1. Невялікі глухі завулак.

2. Аддалены, глухі куток дзе-н., месца ў памяшканні; закутак.

Абшукаць усе закавулкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перапрабава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны і перапро́баваць, -бую, -буеш, -буе; -буй; -баваны; зак., што.

Папрабаваць (папробаваць) усё, многае.

П. усе гатункі кавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паваро́чаць², -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Абярнуць, перавярнуць усё, многае.

П. усе крэслы.

2. Перавярнуць на другі бок для прасушвання.

П. сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адме́нны, -ая, -ае.

1. Своеасаблівы, адметны; не такі, як усе.

А. сэнс слова.

2. Самы лепшы, надзвычайны; добры па якасці.

Адменнае футра.

А. абед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)