trim3 [trɪm] v.

1. падраза́ць, падрэ́зваць, падстрыга́ць (валасы, дрэвы); абраза́ць, абрэ́зваць (пругі)

2. (with) аздабля́ць, упрыго́жваць (адзенне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

maić

незак. упрыгожваць (убіраць, аздабляць) зелянінаю (кветкамі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

festoon2 [fesˈtu:n] v. (with) упрыго́жваць, аздабля́ць (кветкамі, гірляндамі);

The city was festooned with flags. Горад быў упрыгожаны флагамі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

приукра́шивать несов.

1. (немного украшать) (тро́хі) упрыго́жваць, (тро́хі) прыбіра́ць, (тро́хі) аздабля́ць;

2. перен. прыхаро́шваць; (преувеличивать) перабо́льшваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dekoreren

vt

1) аздабля́ць, дэкарава́ць, упрыго́жваць

2) узнагаро́джваць (ордэнам)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

драпірава́ць

(ням. drapieren, ад фр. draper)

абіваць, упрыгожваць што-н. тканінай, сабранай у складкі (напр. д. сцены салона).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

найле́пшы, ‑ая, ‑ае.

1. Самы лепшы. Рэч найлепшай якасці. □ Розум — найлепшае багацце. Прыказка.

2. у знач. наз. найле́пшае, ‑ага, н. Самае лепшае. Марыць аб найлепшым. □ Чалавек, безумоўна, нараджаецца дзеля таго, каб упрыгожваць зямлю, ператвараць яе паводле сваіх уяўленняў аб найлепшым. Карпаў.

•••

Усяго найлепшага — развітальнае нежаданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гарнір ’гарнір’ (БРС). Рус. гарни́р, укр. гарні́р. У бел. мове (як і ва ўкр.) з рус. гарни́р < франц. garnir ’убіраць, упрыгожваць’ (спачатку дзеяслоў, які на рус. глебе зрабіўся назоўнікам). Гл. Шанскі, 1, Г, 32.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дэко́р

(фр. décor, ад лац. decorare = упрыгожваць)

сукупнасць дэкаратыўных элементаў у архітэктуры.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

dekorować

незак.

1. упрыгожваць; аздабляць; дэкараваць;

2. узнагароджваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)