Таро́к ’звязка плыта’ (Мат. Гом.), ’адзін рад змацаваных бярвенняў у плыце’ (кіраў., Нар. сл.), ’звязка для сплаву плытоў тарцом уперад’ (Дэмб. 2), ’тарэц (канец бярвенняў у плыце)’ (віц., Нар. сл.), ’кладка праз рэчку з бярвенняў’ (Бяльк.). Укр.дыял.то́рок ’невялічкі плыт’, рус.дыял.то́рок ’тс’. Гл. тар.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
амфісбе́ны
(н.-лац. amphisbaenia, ад гр. amphi = вакол, з абодвух бакоў + baino = іду)
сямейства яшчарак, пашыраных у тропіках; здольныя рухацца па падземных хадах уперад і назад.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
снава́цьнесов., в разн. знач. снова́ть;
с. пра́жу — снова́ть пря́жу;
сную́ць пчо́лы — сную́т пчёлы;
с. па ву́ліцы ўзад-упе́рад — снова́ть по у́лице взад-вперёд
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неасцяро́жны, ‑ая, ‑ае.
Які дзейнічае, не захоўваючы асцярожнасць неабачлівы. Сваім неасцярожным рухам Змітрок рэзка падаў супарт уперад, разец высек сноп іскраў і зламаўся...Ваданосаў.Здаецца, што зараз конь зробіць неасцярожны крок убок ці рванецца наперад, і калымажка праваліцца ў чорную бездань.Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Во́перадка, во́ператка ’складзеная папалам вяровачка для кідання камення’ (Сцяц.). Звязана з польск.oprata ’лейцы’, obrętka ’вуздэчка’, якая ў сваю чаргу ўзыходзіць да ўсходнеславянскага *ob‑rъtъ. Па народнай этымалогіі было, відавочна, звязана са словам упе́рад, адкуль е. Параўн. таксама чэш.oprať, oprata ’лейцы’, дыял.voprato ’рамень для карзіны, ношы’, oprátka ’пятля для павешання’. Гл. таксама аброць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
узбе́гацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Забегаць у розных напрамках, узад-уперад; разбегацца. Узбегаліся на вуліцы бабы, — каторая за свіннямі, каторая да суседзяў.Мурашка.І не адзін раз [Чубар] па дарозе ўжо ўяўляў сабе, як прыйдзе, нарэшце, у Мамонайку, і ўзрадаваная Аграфена ўзбегаецца за гародамі, каб напаліць у лазні.Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
швэ́ндацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм.неадабр. Хадзіць узад-уперад без справы, без занятку; брадзіць, сноўдацца. — А мой чалавек недзе па дварэ швэндаецца, — быццам адгадваючы Аленіны думкі, гаворыць Малання.Мележ.Міколку з дзедам спынілі некалькі чалавек, акружылі, запыталі сурова: — Што вы за людзі? Чаго паначы швэндаецеся па лесе?Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
lunge
[lʌndʒ]1.
n.
1) скок упе́рад, вы́пад -у m. (пры фэхтава́ньні)
2) уда́р -у m. (мячо́м, ша́бляй)
2.
v.i., v.t.
нане́сьці ўда́р, зрабі́ць вы́пад
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)