Verbum

караву́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вайсковая ўзброеная варта.

Выклікаць к.

2. Абавязкі па ахове чаго-н.

Несці к.

Узяць каго-н. пад к.

3. у знач. выкл. Заклік на дапамогу пры небяспецы (разм.).

К!

Ратуйце!

◊

Узяць на каравул — аддаць пашану асобым ружэйным прыёмам.

|| прым. караву́льны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

К. начальнік.

Змяніць каравульных (наз.).

забры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., каго.

Прызнаць годным да вайсковай службы.

◊

Забрыць лоб каму (уст.) — узяць у салдаты.

|| незак. забрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

кля́мар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Сагнутая пад вуглом жалезная скаба для змацавання драўляных частак пабудовы.

Узяць у клямары сцяну.

|| прым. кля́марны, -ая, -ае.

зняво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго (што).

Пазбавіць волі, узяць пад арышт.

З. злачынцаў.

|| незак. зняво́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зняво́ленне, -я, н.

аста́тні, -яя, -яе.

Які яшчэ астаўся ў наяўнасці звыш дадзенага; іншы; апошні.

Узяць астатнія рэчы.

Хутка падышлі і астатнія (наз.). З астатніх сіл стараўся.

тайм-а́ўт, -а, М -а́ўце, мн. -ы, -аў, м.

Прадугледжаны правіламі спартыўнай гульні кароткатэрміновы перапынак па просьбе каманды ці трэнера.

Выкарыстаць т.

Узяць т.

пераду́жаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што (разм.).

1. Узяць верх, перамагчы.

П. хваробу.

2. Падужаць усіх, многіх або ўсё, многае.

|| незак. пераду́жваць, -аю, -аеш, -ае.