ту́бус, ‑а, м.

Спец. Труба ў аптычных прыборах. Тубус мікраскопа.

[Лац. tubus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

duct [dʌkt] n.

1. tech. труба́, тру́бка; про́вад

2. med. кана́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

waterspout [ˈwɔ:təspaʊt] n.

1. вадасцёкавая труба́

2. вадзяны́ смерч; лі́вень, зале́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дрэ́на, ‑ы, ж.

Падземны штучны вадасцёк, труба, латок для асушэння грунту.

[З англ. drain — высушваць, асушаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасо́нный в разн. знач. фасо́нны;

фасо́нное желе́зо фасо́ннае жале́за;

фасо́нное литьё фасо́ннае ліццё;

фасо́нный кирпи́ч фасо́нная цэ́гла;

фасо́нная труба́ фасо́нная труба́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

буры́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бурэння. Бурыльная труба. Бурыльны ключ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадаспу́ск, ‑а, м.

Труба, па якой спускаюць ваду з вадасховішча праз плаціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паравыпускны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які служыць для выпускання пары ​2. Паравыпускная труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gas pipe

га́завая труба́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

spyglass

[ˈspaɪglæs]

n.

падзо́рная труба́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)