разва́лы, -аў.

1. Рама з трох жэрдак, якая кладзецца на сані для большай умяшчальнасці.

Сані з разваламі.

2. Нізкія і шырокія сані з такой рамай.

Дзед вёз сена на развалах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трызу́бец, -бца, мн. -бцы, -бцаў, м.

Жазло з трыма зубцамі — атрыбут бога мораў у грэчаскай і рымскай міфалогіі, а таксама прылада ў выглядзе трох вострых зубцоў на дрэўку.

Т.

Нептуна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Трамсы́н ’сын трох бацькоў (казачны персанаж)’ (Вяр.). З *тромсы́н < тром [бацькам] сын. Параўн. польск. trzechsyn ’сын трох’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Magus

[ˈmeɪgəs]

n., pl. Magi [ˈmeɪdʒaɪ]

адзі́н з Трох Мудрацо́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сасна́ ж. сосна́;

◊ заблудзі́ць (заблудзі́цца) у трох со́снах — заблуди́ться в трёх со́снах (сосна́х)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кавалер ордэна Славы трох ступеней

т. 7, с. 391

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спас², -а, м.

1. Збавіцель, адна з назваў Хрыста.

2. Абраз з вобразам Хрыста.

3. Неафіцыйная назва кожнага з трох жнівеньскіх царкоўных свят, прысвечаных Збавіцелю.

Спас першы — мядовы, другі — яблычны, трэці — палатняны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

троха́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з трох актаў. Трохактная камедыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохзна́чны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з трох знакаў. Трохзначны лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохлі́тарны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з трох літар. Трохлітарнае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)