кардэбале́т

(фр. corps de ballet)

калектыў артыстаў балета, які выконвае групавыя танцы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

cabaret [ˈkæbəreɪ] n.

1. заба́ва, прадстаўле́нне (песні і танцы), яко́е дэманстру́ецца кліе́нтам у рэстара́не/начны́м клу́бе

2. рэстара́н, начны́ клуб, кабарэ́;

a singer in a cabaret спява́к кабарэ́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dance​1 [dɑ:ns] n.

1. та́нец; ско́кі;

modern/classical/country dance суча́сны/класі́чны/наро́дны та́нец

2. баль, та́нцы

♦

lead smb. a dance ≅ вадзі́ць каго́-н. за нос

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сарсуэ́ла

(ісп. zarzuela)

старадаўні жанр іспанскай оперы; лірычная п’еса, у якой спевы і танцы чаргаваліся з дыялогам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сутарці́не

(літ. sutartine)

старадаўнія літоўскія шматгалосыя песні, пераважна жаночыя, якія выконваліся ў час працы, на вяселлях, суправаджалі танцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прайсці́ся, прайду́ся, про́дзешся, про́йдзецца; прайшо́ўся, -шла́ся, -ло́ся; прайдзіся; зак.

1. Прайсці крыху або не спяшаючыся, зрабіць некалькі крокаў, прагуляцца.

П. па кабінеце.

2. Пратанцаваць (разм.).

П. ў танцы.

3. па чым. Зрабіць што-н. або падвергнуць якой-н. апрацоўцы; дакрануцца (у адпаведнасці са знач. наступнага назоўніка; разм.).

П. фуганкам па дошцы.

Трэба яшчэ раз п. па рукапісе.

|| незак. прахо́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

БУРНАНВІ́ЛЬ (Bournonville) Аўгуст

(Агюст; 21.8.1805, Капенгаген — 30.11.1879),

дацкі артыст, балетмайстар, педагог. Скончыў школу Парыжскай оперы (1826). З 1830 саліст і балетмайстар Каралеўскага дацкага балета, выкладаў танцы пры двары. У 1848—77 (з перапынкамі) гал. балетмайстар Каралеўскай оперы ў Капенгагене. У пастаноўках спалучаў класічны і характарны танцы, шырока выкарыстоўваў фальклор. Паставіў больш за 50 балетаў, пераважна на музыку дацкіх кампазітараў, фарміраваў своеасаблівасць дацкага балета, распрацоўваў мімічную выразнасць, віртуознасць мужчынскага танца. Стварыў методыку выкладання танца, т.зв. «ўрок Бурнанвіля» (запісаны яго вучнямі і ўвайшоў у балетную пед. Практыку).

т. 3, с. 352

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Лявоніха 1 ’беларускі парны народны танец’ (ТСБМ, Гарэц., Мядзв., Шат., Касп.). Ад мужчынскага імя Лявон. Параўн. іншыя бел. народныя танцы паводле імя: мікіта, юрачка. Цяпер танец лявоніха ўспрымаецца як фальклорны. Сема фальклорнасці, самадзейнасці прысутнічае ў лексеме лявоніха ’самагон’ (Жд. 1). Параўн. суч. размоўнае фальклор ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пляска ж. ско́кі, -каў ед. нет; та́нцы, -цаў ед. та́нец, -нца м.;

анса́мбль пе́сни и пляски анса́мбль пе́сні і та́нца;

ви́ттова пляска мед. ві́тавы ско́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

антраша́

(фр. entrechat)

лёгкі скачок уверх у балетным танцы, у час якога танцор ударае некалькі разоў нагой аб нагу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)